Van Dartmouth naar Dittisham en terug

Zaterdag 11 juli
Dartmouth
De hele dag verschrikkelijk rotweer, regen, harde wind etc. We zijn niet buiten geweest; hebben 6 afleveringen van een kostuumdrama gekeken en gelezen.
Een paar buren stonden in regenkleding te wachten op de watertaxi, het was geen weer voor de dinghi waar overigens 10 cm water in stond.

Zondag 12 juli
Dittisham
’s Morgens vertrokken naar Dittisham, verderop de Dart. Er was geen visitorsboei vrij voor onze lengte. We hebben de havenmeester opgeroepen, maar kregen geen gehoor. We zijn toen maar afgemeerd aan een lege privatmooring. Dat was geen goed idee. De plek was te klein en we raakten bijna de boot achter ons toen we draaiden op de wind. Ik kon ‘m nog net afhouden. Bovendien kwam de eigenaar van de boei langs en zei over 2 uur terug te komen. Zijn toen maar verkast. We zijn naast een grote Swan van 51 voet gaan liggen (wij zijn 45). Heel aardige mensen; we hebben ze meteen uitgenodigd voor een pilsje in onze kuip. Vaatje Heineken in de koelkast gezet en met het bootje vertrokken naar Greenway. Het weer was prachtig. Greenway is een heel groot park met een zomerhuis, boothuis, paviljoen en verschillende bijgebouwen van Agatha Cristie. Zij heeft het hele boeltje gekocht in 1938 voor 6.000 pond. Het is dit jaar pas geopend voor publiek. The National Trust heeft het geërfd toen de dochter en haar man zijn overleden in 2005. We hebben een rondleiding gedaan door het huis. Wat hebben Agatha en haar familie een hoop spullen verzameld! Ieder lid had z’n eigen collectie; het leek wel een grote vlooienmarkt.
Na de bezichtiging overgevaren naar Dittisham. Daar speelde een bandje en er waren allerlei eettentjes op de kant.
’s Avonds een paar pilsjes met Eileen en Dawson gedronken in onze kuip. De Heineken was nog niet koud genoeg om te tappen dus we moesten ons ‘behelpen’ met blikjes Bavaria. We zijn later mee naar hun boot gegaan. Ik ben jaloers op hun ruimte: grote kajuit met verschillende zithoeken, 4 slaapkajuiten en 2 badkamers. Zij moesten nog koken en we hebben het voorgerecht meegegeten: vers gevangen makreel met citroen en verse kruiden. Later allerlei soorten kaas en crackers.
Zij zijn de oceaan al eens overgestoken en een jaar weggeweest met hun dochter en zoon.
Dawson vertelde dat hij enkele jaren geleden een plek aan een steiger in een marina op de river Hamble heeft gekocht voor 45 jaar: 63.000 pond (excl. onderhoudskosten)! Is nu 90.000 waard. Anders zou hij voor zijn boot 11.000 pond liggeld moeten betalen per jaar.
Geweldige avond gehad. Morgenvroeg komen ze koffie drinken en dan vertrekken ze.

Maandag 13 juli
Dittisham
We hebben de buren op de koffie gevraagd, maar zij blijven nog liggen. De weersvoorspelling is niet al te best. Het is nu bewolkt en harde wind; die fluit door de masten. Ze pompen hun bootje weer op en komen later langs. Dan is de Heineken koud. We betalen hier 17 pond aan de boei en de buurman 20, dus dat is 37 pond vangen voor een boei. De havenmeester vindt het eigenlijk ook te gek en vertelde dat de river Dart van prins Charles is, vanaf de modder in de rivier tot het luchtruim. Is een bepaling vanuit 1300. Hij had al eens officieel gevraagd waarom de vliegtuigen niet hoefden te betalen.
We zijn ’s middags met ons bootje naar Dittisham gegaan. We hadden brood nodig. Het bootje loopt heel langzaam een beetje leeg, maar waren de pomp vergeten. Het ging nog net.
Dittisham is een heel klein plaatsje met 3 kroegen c,q, restaurants. Brood en eerste levensbehoeften zijn te koop in de kroeg annex postkantoor bovenop de berg. ’t Was een hele klim, puffen en zweten van mijn kant. Het brood was uitverkocht. Wel een krabbetjesvanger meegenomen met een netje. Dat is een internationale sport die beoefend wordt door kinderen in Denemarken, Nederland en hier. Je doet een stukje worst of brood aan een wasklem (in Engeland dus in een netje) en vangt zo de krabben. Die gaan in een emmer en als er genoeg in zitten wordt er een race gehouden. De krabben krabbelen snel naar het water en de eerste heeft gewonnen. Hier wordt het zelfs door volwassenen gedaan.
’s Avonds weer de buurtjes op visite gehad. Morgen wil Lex naar een haven omdat hij graag makkelijk naar de kant wil en elektriciteit. Ik voel daar niks voor, we kunnen ook met een ferry naar de bewoonde wereld en ik lig liever aan een boei in de mooie natuur.
De buren blijven ook want de galewarnings (bf 8) en meldingen voor ruwe zee tot a.s. zaterdag houdt nu iedereen binnen. We hebben hier nu een dikke 6 op onze beschutte plek. Sinds Portland Harbour zijn we zonder walstroom, de zon schijnt niet dus de cellen leveren niks. Maar even de motor draaien en we kunnen er weer tegen. Volgend jaar een beter laadsysteem en windmolen, dan zijn we nog onafhankelijker. We gebruiken nu de laptops niet; we hebben hier toch geen internet.

Woensdag 15 juli
Dartmouth
We worden door de havenmeester verzocht de boei morgen te verlaten omdat er dit weekend wedstrijden zijn op de rivier. Er is nu een grote plek vrij aan het pontoon bij de stad. De enige met stroom, water en verbinding met de kant. Dawson bespreekt deze en stelt voor met hen mee te varen naar de stad om te kijken of er nog een plekje te vinden is voor ons. We kunnen dan in ieder geval ook de stad in en evt. met de ferry terug. Goed idee. Lex heeft gestuurd en ik ook een stukje (ze hebben 2 sturen). Kun je niet tegelijk doen.... Dat voelt en reageert veel directer dan onze boot. Dit najaar gaat ons hydraulisch systeem er uit en er komen weer kettingen in! Zo blijf je bezig.
We konden nog naast een boot gaan liggen (Nederlanders) maar die waren het er niet mee eens; ze vonden ons te zwaar. Ze wilden ook niet bij ons aan de buitenkant gaan liggen, maar als de havenmeester het zei zouden ze het accepteren. Deze kwam langs bij Dawson en er werd overlegd. De Hollander kwam er bij zitten en zei dat hij geen zin had onze boot naast hem te hebben. Hij vergeleek hem met een tank. We schaamden ons voor deze landgenoot.
De havenmeester is erg vriendelijk en we konden vanaf 5 uur aan de ferrysteiger liggen, morgen gaan de Hollanders weg en komt er plaats vrij aan de steiger voor ons. De prijzen hier zijn verschillend en dit was een plaats van 15 pond (Dawson 30). Hij wilde het voor ons zo voordelig mogelijk maken. Ook Dawson kreeg vanaf morgen korting als hij een plaats naar voren ging.
Maar nu nog onze boot ophalen. Dat was nog een hele onderneming. Lex maakte een afspraak met de ferry dat er 2 personen mee zouden gaan om half 5. Dawson en Lex waren er om 8 min. voor half, maar de ferry was vertrokken (de laatste). Dus zij zijn met het bijbootje naar de Anaconda gevaren, meer dan een half uur. Het is alsnog allemaal gelukt.
Dawson nodigde ons voor ’s avonds uit in een restaurant, hartstikke leuk, maar ik voelde me daar een beetje ongemakkelijk bij. Nu gaat Eileen koken en wij zijn weer uitgenodigd.
Het was een prachtige zonnige dag en hebben ’s avonds in de kuip gegeten. Ik heb chocoladefondue meegenomen voor dessert. Eileen is gek op chocola.

Donderdag 16 juli
Dartmouth
Vanmorgen naar de wasserette geweest. Vanavond komen Eileen en Dawson pannenkoeken eten bij ons. Het is nu druilerig en nog steeds harde wind en ruwe zee voorspeld. De buren hebben 3 weken vakantie en kunnen nu bijna niet varen. Het is voor ons natuurlijk veel minder erg. Het is hier goed vertoeven.

Volgende keer hopelijk uit een andere plaats.
De reacties worden door ons erg op prijs gesteld!