Van Zierikzee naar Bruinisse

Zaterdag 12 september
Zierikzee

Vanmorgen koffie gedronken met Grad en Marjon. Naast ons gingen de boten weg en zij gingen bij ons langszij. Marjon en ik gezellig naar de stad. De havenmeester vond het niet zo’n goed idee dat zij naast ons lagen (hun boot is iets kleiner) en de boten moeten op maat naast elkaar.
De rijen liggen nu met 6 en 7 dik. Wij liggen aan de kant. Dat betekent dat van de 5 boten naast ons alle mensen over ons dek lopen. Sommige springen; hoop dat er vannacht niet veel uitgaan en midden in de nacht bezopen terugkomen. Weer gordijntjes dicht met douchen en hoes over het luik in de punt.
Is wel lekker aan de kant liggen, maar ’t heeft z’n nadelen. Zullen we morgenvroeg om 6 uur vertrekken? (hihi).
Er liggen nu zelfs zeilboten aan de vissersboten. Daar overheen klimmen is alleen voor acrobaten weggelegd. Ook over een motorboot kom je niet heen dus de havenmeesters hebben ’t druk en ’t seizoen is nu eigenlijk al voorbij. Iedereen wil nog even genieten van ’t mooie weer.
In de stad is van alles te doen, overal muziek Hier op de kade zit een heel orkest herrie te maken. Denk dat we de Stones maar eens hard op de buitenboxen gaan draaien om te pesten....
Maar, er is een geweldig sfeertje. Net vakantie in het hoogseizoen.
Geweldig weer, mooi windje en het schijnt voorlopig nog zo te blijven. Hebben we toch nog zomer in september.

Zondag 13 september
Yerseke

Mieke en Jan arriveren rond half 11. Na de koffie zijn we de Roompot ingegaan met bezaan en genua. Getwijfeld of we ’t grootzeil zouden zetten, maar waren even later blij dat we ’t niet gedaan hebben. Het begon steeds harder te poeieren. Op een gegeven moment stond er een 6, dus we hadden genoeg zeil op. Jan is achter het stuur gekropen en je kon wel merken dat-ie vaker gezeild heeft. Stuurde hartstikke strak ondanks ons zwabberstuursysteem. Ik wederom jaloers. Waarom krijg ik dat nou niet in m’n vingers? Ik reageer iedere keer net te laat op de golven en windvlagen waardoor ik nog veel meer moet sturen. Maar goed, we komen er toch wel. Met het nieuwe stuursysteem en een goede automaat hopen we dat ’t allemaal beter gaat.
Tijdens het zeilen waren er behoorlijke vlagen en hebben we weer een scheurtje in de genua ontdekt. Dat natuurlijk groter werd. Zeil ingerold en op de motor naar Yerseke. Hebben toch weer heerlijk gerausd. Vlak voor de haven van Yerseke weer vastgelopen met laagwater. Mooi tussen de boeien, maar hadden toch rechtser moeten houden. Een man met een vissersbootje heeft ons losgetrokken, maar we liepen meteen weer vast toen hij wegvoer. Ik riep hem, maar hij zei dat het opkomend water was en we maar moesten wachten. Lex heeft de boot toch weer losgekregen. Het miezerde een klein beetje en woei hard toen we aanlegden. Met wind van opzij werden we van de steiger afgeblazen. Is natuurlijk toch gelukt.
De mrs. Jones zagen we daar ook weer, is hun thuishaven. Mike heeft in Frankrijk ook een paar keer aan de grond gezeten dus hij moest wel grinniken toen ik ’t vertelde.
Lex heeft geprobeerd het zeil te plakken, maar ondanks Miekes hulp is het niet gelukt; het waaide teveel.
Bij aankomst een schipperbitter (hadden we wel verdiend) en later kaasfondue en een zelfgemaakt Engels toetje: Trifle. Dat is een pudding in vier lagen: Eerst gebroken lange vingers, dan aarbeiengelei met verse aardbeien, daarover custard en als laatste een romige topping. Werd ook door iedereen eer aan gedaan.
Na een paar pilsjes en gezellig geklets naar bed.

maandag 14 september
Zierikzee

’s Morgens eieren met spek. Daarna nog een poging gedaan het zeil te plakken, maar toch besloten ‘m maar opgerold te laten, de route was helemaal in de wind.
In Zierikzee koffie gedronken en Jan en Mieke uitgezwaaid.
Naar de zeilmaker geweest. Morgenvroeg kan-ie ’t maken. Hebben toch goed gezeild met deze genua in die harde wind van de zomer. Hebben er 100 euro voor betaald, een nieuw is toch snel 4.000 euro. Dan schrijf je meer per jaar af op zo’n zeil. We moeten deze winter toch op zoek naar een andere genua. Een nieuwe laten maken stellen we waarschijnlijk even uit. Er komen weer kosten genoeg aan. Jaja, een bootje hebben is geen hobby meer, of in ieder geval een heel dure. Geen wonder dat de markt ingezakt is met deze recessie en er veel botenmakelaars failliet gaan.

Dinsdag 15 september
Zierikzee

Eerst het zeil laten maken, het kan er weer even tegen. Zijn nog een dagje blijven liggen en door het stadje gewandeld.

Woensdag 16 september
Mosselplaat

Zierikzee verlaten en gaan varen, stond een flink windje.
We zijn naar Bruinisse gegaan om een kaartje te kopen voor de Grevelingen. Een weekkaart kost 12 euro, en dan kun je gratis aan alle steigertjes bij de eilandjes gaan liggen. Heel erg leuk. Je kunt ook een seizoenvlaggetje kopen voor 45 euro. Kun je daar zwerven van april tot november.
Het afmeren in de haven ging niet zonder slag of stoot. Er stond een heel harde wind, pal van voren, Lex moest draaien op een kleine ruimte en we werden weggeblazen. Met de punt naar de steiger, die we dus raakten. We hebben nog net schade kunnen voorkomen.
Op de mosselplaat, een mijl van de haven afgemeerd. We konden zelfs daar het internet van de haven ontvangen omdat er geen obstakels tussen stonden.

Donderdag 17 september
Mosselplaat

We hebben nog een dagje geluierd, gelezen, beetje gepoetst en verder weinig gedaan.

Vrijdag 18 september
Middenplaat

Erik kondigde aan dat-ie om 11 uur zou arriveren. We hebben losgegooid en zijn weer naar Bruinisse gevaren om hen op te halen. Het afmeren ging nu feilloos.
We zijn meteen gaan varen en Matthijs was in z’n nopjes. Hij is gek van de boot, de golfjes en sturen. Er stond een matig windje, maar genoeg om even lekker te zeilen. We kregen een SMSje van Bob Soethout dat ze onderweg waren naar de Grevelingen en ze wilden ons daar graag afspreken.
Zijn eerst naar de Archipel gegaan (klein eilandje) en hebben met Matthijs krabbetjes gevangen. Vond-ie heel spannend en leuk. Was ook helemaal niet bang. Na een uur was hij het zat en wilde weer gaan varen.
De wind viel weg en we kwamen nog 2,5 mijl vooruit. Maar wat maakt ’t uit? Lekker zonnetje, warm en maar dobberen.
We hebben later afgemeerd aan de Middenplaat. We wilden naar West Repart, maar die waren ze nu aan het renoveren. Bob en Willeke zijn naast ons komen liggen.
Ik heb pannenkoeken gebakken en we zijn ’s avonds bij de buurtjes op de boot geweest. Bob heeft de boot helemaal verbouwd. Het hele interieur eruit gehaald en weer helemaal opgebouwd. Ook heeft hij raampjes in de romp gemaakt voor meer licht en een nieuw teakdek. Ze is prachtig geworden.

Zaterdag 19 september
Bruinisse

Matthijs stond om 8 uur in zijn pyjama achter het stuur en riep ons: ‘Ik wil gaan varen!’ Dat was duidelijk. Toen we ons aangekleed hadden zijn we vertrokken. Geen zuchtje wind. Er was een zeilwedstrijdje en het was net een schilderij. Iedereen met zeilen op lag te dobberen. We zijn naar Veermansplaat gemotord en Matthijs vond stenen in het water gooien het leukst. Er zijn daar ook wilde paarden die we vroeger wel gezien en zelfs geaaid hebben, maar nu niet op de velden gezien en er is daar geen weg. Geen paarden dus.
Na een paar uurtjes lekker kneuteren wilde het kapiteintje weer vertrekken.
We kwamen veel te snel weer bij de haven. Voor hem hoefde het nog niet.
Het was een heel geslaagd bezoek. Matthijs gelukkig en wij dus ook. Prachtig weer. Het was hier vandaag echt zomer.
Nog mosselen gegeten in ’t restaurantje.
Nu gaan we op bezoek bij Peter en Wilma die hier hun boot hebben liggen. Met hen zijn we al een paar keer naar Engeland gevaren. We zullen eens gezellig bijkletsen.
Morgen een dagje naar huis. De vader van Lex wordt 95 en dat kun je natuurlijk niet voorbij laten gaan.

Nog een weekje en dan zit het er op.