Van Dartmouth naar Falmouth

Vrijdag 17 juli
Dartmouth
Eileen en Dawson hebben bezoek gekregen van 2 vrienden (Kate en John) en hebben ons uitgenodigd op een borrel, inclusief een uitgebreide hap.
Kate is al 3 keer naar India geweest en we hadden dus heel wat om over te kletsen.

Zaterdag en zondag 18 en 19 juli
Dartmouth
Niet veel nieuws, nog steeds wachten tot de stormdepressie voorbij is. Maandag komt er een weergat met minder wind en niet zo’n ruwe zee. Dan zal de haven wel weer leeglopen.
Intussen iedere dag gegeten en geborreld bij de buren en bij ons op de boot. Paar keer weer door Dartmouth gewandeld.

Maandag 20 juli
Fowey
’s Morgens om 7 uur vertrokken samen met de Paragon (van Eileen en Dawson). Doel: Falmouth, zo’n 70 mijl. Wordt dus een flinke dagtocht. Voorspelling windkracht 4-5 en later afnemend tot 2-4. We zijn eerst om Startpoint gevaren, dicht langs de kust. Zo’n punt geeft altijd wat onrustige golven. Daarna de zeilen gehesen. We moesten een paar slagen maken om de koers naar Falmouth te kunnen houden. Na 4 uur gezeild te hebben viel de wind weg en hadden we nog een snelheid van 3,5 knopen. Dus de motor er bij anders zouden we niet voor donker aankomen. Ik kreeg een SMSje van Eileen dat ze naar Fowey gingen, dat was een stuk korter en beter bezeild. Wij waren ’t er mee eens en koers gezet naar Fowey. Om 15.00 uur ging het regenen dus we hebben ’t niet helemaal droog gehouden.
Wij kwamen in Fowey aan om 16.15 uur en Dawson had al een boei naast hen voor ons gereserveerd. Hij stond buiten te wachten en nodigde ons meteen uit op thee en door Kate gebakken vruchtencake. We hebben ’t bootje wat bijgepompt en zijn naar de Paragon geroeid. We kunnen geen plannen maken want de weerberichten zijn niet rooskleurig. Dus maar weer wachten op beter weer. Het schiet niet erg op zo. De Paragon moet zondag weer thuis zijn, dus die hebben niet echt mooi weer gehad tijdens hun vakantie en hopen dat ze met niet te zwaar weer terug hoeven varen. Wel naar het oosten, dus wind mee.

Dinsdag 21 juli
Fowey
We liggen hier aan de boei naar het prachtige stadje te kijken, maar het regent de hele tijd met windstoten. Niet erg aantrekkelijk. De boten draaien alle kanten uit op de stroming en de wind. Dus: lezen, filmpje kijken etc.
’s Middags werd ’t droog; de buren hadden een watertaxi besteld en vroegen of we zin hadden mee naar ’t stadje te gaan. Weer een erg mooi, heuvelachtig Engels stadje. Hier hebben veel beroemde schrijvers zoals Daphne du Maurier gewoond en hun inspiratie opgedaan. De straatjes zijn zo smal dat je soms in een portiek moet gaan staan om een auto door te laten. Links of rechts rijden is hier geen sprake van, de auto’s kunnen alleen in ’t midden.
Dawson nodigde ons weer uit voor een etentje in de jachtclub en deze keer gaan we met ze mee. Het was erg lekker en heel gezellig met z’n zessen. Het was tevens onze laatste avond samen. We gaan morgen weer ieder onze eigen weg; zij naar het oosten en wij verder naar het westen.
We hebben samen een heel leuke tijd gehad. Wat dat betreft was het helemaal niet erg om verwaaid te liggen.
Thank you, Dawson and Eileen for your hospitallity and the great time we had together. It was very nice to meet you. We keep in touch.

Woensdag 22 juli
Fowey
We hebben de Paragon om 6 uur uitgezwaaid. Zij gaan weer naar huis en moeten weer gaan werken.
Wij blijven nog een dagje liggen, de zee is nog erg hoog sms’te Eileen en de lucht voorspelde ook niet veel goeds. Nou ja liggen, de boot schommelde zo dat ik als een zatlap rondliep. Vooral in het dekhuis was ’t erg. De golven ketsten terug op de rotsen naast de ingang waardoor we erg onrustig water hadden. Afhankelijk van of het water er in of er uit stroomde. Ook ’s nachts hebben we in ons bed liggen rollen.
Nog even naar de kant geweest en een eind gewandeld.
’s Avonds was er een zeilwedstrijd in de haven tussen de boten, erg leuk om te zien. Het was een speciaal soort boten: Troy en worden alleen in Fowey gebouwd. Het grootzeil en de giek gingen in ’t water als ze moesten lozen zodat ze te schuin gingen. De boten kunnen de zeilen niet reven. Er deed nog een Amerikaan mee, getrouwd met een Nederlandse die we ontmoet hebben bij de jachtclub. Zijn Nederlandse nichtjes zaten bij hem aan boord en we hebben ze aangemoedigd. Ze deden ’t erg goed, maar wat wil je met een Hollandse bemanning.

Donderdag 23 juli
Falmouth
’s Morgens weer om 5.20 uur naar het weer geluisterd, nog even terug naar bed en om 09.00 uur vertrokken. Wind pal tegen, dus gemotorsaild. Verder geen pech gehad totdat we in de haven kwamen. We gooiden ons anker uit en even later ging ’t krabben. Lex wilde ’t opnieuw uitleggen en toen zaten we verstrikt in de ankerketting van de buurman. Het was eb en de kettingen waren erg lang. We kregen ons anker niet los en hadden de boot op sleeptouw aan ons vast. We voeren naar de steiger om de boel te ontwarren en daar stopte de kolonne. Het anker van de boot achter ons groef zich in. De eigenaars kwamen in paniek met hun bootje naar ons en de havenmeester heeft de ankerketting van de buren vanuit zijn bootje even losgekoppeld. Er was een zwarte streep op de romp van onze stootlijst. We zijn aan de steiger gaan liggen en meteen naar hun boot gevaren met onze dinghi. Hebben hun een fles schipperbitter gegeven voor de schrik. Ze waren heel vriendelijk, bedankt en dat hadden we toch niet hoeven doen. Dus iedereen weer gelukkig.
Even later wilde iemand anders ankeren op ‘onze’ plek maar dat lukte ook niet erg. Zijn anker hield ook niet. Volgens de havenmeester waren er een paar plekken waar heel veel zeewier was waardoor de ankers zich niet ingraven. Zo’n plekje hadden wij dus. Het blijft wel spannend......
Natuurlijk weer even naar de stad gegaan, weer heuvelachtig maar heel anders dan de laatste plaatsjes. Ander soort winkels en de restaurants zijn hier stukken goedkoper. De huizen zijn wat minder goed opgeknapt en onderhouden dan in Dartmouth en Fowey. Ze zijn hier dan ook stukken voordeliger dan daar. Makelaarsetalages kijken is ook leuk.
We hebben op een terras heel lekker gegeten: Lex weer fish en chips en ik een heerlijke gegrilde halve kip met aardappeltjes en sla. Samen voor 10 pond! Ook het bier en de wijn waren maar 1,50.

Vrijdag 24 juli
Falmouth
Het is hier afwisselend regen en zon. De wind wordt iets minder maar niet veel. Als we terug gaan hebben we ‘m wel mee.
Vanmorgen hoorden we ineens: Hé, Den Bosch? Staat er een stel naast onze boot dat uit Den Bosch komt: Sjoerd en Suzette. Stadsgenoten kom je hier niet zo veel tegen. We hebben het laatste bier uit het Heinekenvaatje soldaat gemaakt. Sjoerd en Lex hadden natuurlijk een hoop te kletsen over boten en Suus bleek in Schijndel geboren en een vriendin te zijn van een nichtje van mij: Chantal Melchers. Zij is voor de eerste keer op zee en ze gaan maandag over de Golf Van Biskaje naar La Coruna in Noord Spanje. Heel dapper. Het weer zou stabieler worden. Vanavond of morgenavond op visite bij hen. Afhankelijk van onze plannen.
’s Middags hebben we een reddingsboot bezocht. Het was open dag. Samen hebben we een rondleiding gekregen van een enthousiaste oude man. Erg interessant allemaal. Ook hier in Engeland bestaat het reddingswerk uit vrijwilligers. We hopen ze nooit nodig te hebben, maar sponsoren iedere keer als we een winkeltje of een collectebus van de RNLI tegenkomen. Toch wel een veilig idee dat ze er zijn.

Zaterdag 25 juli
Falmouth
We zijn ’s middags de river Fal opgevaren. Er was ook hier weer een wedstrijd met heel aparte boten. We moesten heel voorzichtig door het veld varen om ze niet te hinderen. We zijn in een arm van de Fal even flink aan de grond gelopen, maar gelukkig weer losgekomen. Het was bijna eb, dus dan hadden we een paar uur moeten wachten tot het water weer zou stijgen. De grote plas van de rivier is grotendeels ondiep. Er loopt een geul doorheen waar wij konden varen, maar de boeien waren schaars en als je die in een lijn zou volgen zou je gegarandeerd aan de grond lopen. Ook hier redde Maxsea ons weer. Was wel erg mooi, droog weer en de wedstrijd was leuk om te zien. Toen wij terugkwamen legde er net een boot aan aan ons plaatsje bij de steiger. Dus naast een andere boot afgemeerd.
’s Avonds zijn we met Sjoerd en Suzette op een terras gaan eten en daarna naar hun boot. Een heel mooi schip met erg veel ruimte.
Morgen is het weer rotweer met veel regen, dan een paar dagen zonder stormwaarschuwing maar vanaf woensdag wordt het weer veel te harde wind en rotweer. Het is hier toch de Engelse Riviéra? We merken er niet veel van.

We hopen op beter weer!