Van Audierne naar Lorient

Vrijdag 30 juli 2010
Audierne

Het mooie stadje verkend. Paar boodschapjes gedaan en in een klein restaurantje de site ge-update. Aan bijna ieder tafeltje zat iemand met een laptop, ook buiten op het terras.
Het is nog steeds een beetje miezerweer. Er werd toch nog gezwommen in de baaien.
Naast ons ligt nu een Engelse boot die overgevaren is door een paar mannen. De vrouw met de kinderen is nagekomen met de auto. Dit weer is niet leuk voor gezinnen met kinderen.
Morgen gaan we verder naar Benodet om ongeveer 09.00 uur. Dan hebben we hoog water.

Zaterdag 31 juli 2010
Audierne

Bij het opstaan: dikke mist en weer motregen. Zag er erg donker uit en dan is het varen niet echt leuk. Bovendien is er geen wind voorspeld.
Besloten toch maar een dagje te blijven liggen.
Er was een erg leuke markt, met de gebruikelijke kleding- groente- etc. kramen. Maar ook een soort braderie. Verschillende groentekraampjes bekeken en ze waren erg verschillend in prijs, scheelde soms 50%. Er waren erg veel Nederlanders die in de buurt op een camping lagen.
’s Middags naar een Zeeaquarium gegaan met een vogelshow en een 3D onderwatervoorstelling. Ik was erg onder de indruk van alle rotzooi, daar uitgestald, die in zee wordt gevonden. Met ernaast de aantekening hoe lang het duurt voordat het afgebroken is. Zelfs een filter van een sigaret duurt een paar jaar! (geldt niet voor sjekkies). Plastik is helemaal erg. Ernaast was een Aldi, we hebben natuurlijk tassen vol geladen. Heerlijk die prijzen na die dure kleine supermarktjes. Ik werk niet goed mee aan het behoud van die kleine winkeltjes. Heel dubbel, vind dat ze moeten blijven, maar wil er het geld niet voor uitgeven.

Zondag 01 augustus 2010
Benodet

Met grauwe lucht zonder wind vertrokken, tegelijk met onze Engelse buren. Na een paar uur konden we even lekker zeilen totdat de zeilen begonnen te klapperen vanwege te weinig wind.
Onderweg stelde Lex nog voor naar Ill de Glenan te gaan. Een klein eilandengroepje dat –volgens de pilot en Jan Bonnemaijers- doet denken aan de Caribian. Ik wil zo’n eiland echter niet met donker weer zien. Dan wil ik ook dat Cariebgevoel erbij. Dus, hopelijk gaat de zon snel schijnen.
Het werd dus Benodet. Dat ligt aan een grote rivier en deed ons denken aan de river Hamble in Zuid Engeland. Er zijn hier 3 havens vlak bij elkaar en de hele rivier ligt vol boten aan boeien.
We zijn naar het strand gewandeld. Het was echt weekend. Intussen was de zon gaan schijnen en het was plotseling druk op het strand. Toen we binnenvoeren was het nog leeg. We zagen een oranje boot die hem maar niet in z’n box kon krijgen vanwege de stroming. We kwamen terug bij de Anaconda en hij lag naast ons. Was het een Limburger die al 20 jaar in Frankrijk woont. Vond het leuk weer eens in z’n moerstaal te kunnen kletsen. Hij had de boot helemaal zelf gebouwd en alles was nieuw. Het was de eerste dag dat hij er mee voer.
Tijdens gecobb (met de cobb) nog zitten genieten van het getob bij het aanleggen van een groot schip naast ons. En wij het natuurlijk maar beter weten (zelfs ik!).

Maandag 02 augustus 2010
Ankerplaats op de Odet

Opgestaan met weer een grauwe lucht. Wasje gedraaid, beetje afgewassen etc. Tijdens het wachten nog met een aardige Engelse vrouw gedachten uitgewisseld over varen, alle tijd van de wereld hebben etc. We waren het met elkaar eens: je dingen doen wanneer je ’t kunt.
Later de rivier opgevaren: prachtig kronkelend met na iedere bocht weer nieuw natuurschoon en verschillende kasteeltjes op de kant. De zon scheen, dus het was een fantastisch tochtje.
We hebben het anker laten zakken in een mooie bocht met in de verte uitzicht op een stadje waar we niet met de boot kunnen komen.

Dinsdag 03 augustus 2010
Ill de Grenan

Vanmorgen toen we om 08.00 het anker lichtten was er een strakke onbewolkte lucht en een zonnetje liet zich zien. Dat zag er mooi uit.
Toen we echter op zee kwamen was de lucht weer betrokken en de zon verdween achter de wolken en in de mist. We hebben wel een dolfijntje gezien. Niet lang, maar lang genoeg voor ons om te geloven dat ze echt bestaan. We waren al bezig kortingsbonnen te verzamelen voor het Dolfinarium.
Ill de Grenan is een archipel van kleine eilandjes met kristalhelder water en stranden en in goed, zonnig weer zou het ze dicht mogelijk de Carieb evenaren (volgens de pilot). Er zijn hier geen voorzieningen en je moet dus genoeg aan boord hebben. Het is ook niet bij laag water aan te lopen want het is dan erg ondiep tussen de eilanden. Er is hier de grootste zeilschool van Europa en we zien dan ook voortdurend kleurige zeiltjes voorbijkomen met jongeren die het onder de knie willen krijgen.
We hebben een boei gezocht bij een van de eilandjes. Dat zal er beslist mooi uitzien met mooi weer. Het is nu echter allemaal een beetje troosteloos. Het begon ’s avonds ook nog te regenen. Lex heeft vanuit het bijbootje de baard op de waterlijn schoongemaakt. Die was aardig aangegroeid de laatste maanden.
Onze buren uit Audierne liggen hier ook aan een boei.

Woensdag 04 augustus 2010
Ill de Grenan

Niet veel gedaan vandaag, was triestig weer, harde wind en motregen. Dus veel gelezen. Er waren ook geen toeristenboten, niemand zag het denk ik zitten om buiten activiteiten te gaan ontplooien.

Donderdag 05 augustus 2010
Ill de Grenan

Eindelijk!!! Mooi weer. Nu laat de archipel zich van de zonnige kant zien. Ik kan niet echt zeggen dat het mij hier aan de Carieb doet denken, daarvoor mis ik teveel. Ik ben er nooit geweest, maar ik heb er toch een andere voorstelling bij. Het water is hier kristalhelder, er zijn mooie stranden en het is aantrekkelijk genoeg om een hele hoop toeristen te trekken. Ze komen hier nu boeien tekort (gisteren waren we maar met een paar), de toeristenboten varen af en aan met hele ladingen zonminnend volk.
Ik heb nog even de vloertjes gedaan met m’n swiffer; hartstikke makkelijk, kun je uit elkaar halen, neemt geen ruimte in.
Toen op naar het land in het bijbootje. Het motortje wil niet echt lekker, slaat voortdurend af, maar heeft ons toch naar de kant gebracht. Dan uitstappen in het water. Mooi stom, een lange broek aantrekken, golven over m’n benen. Ik heb geen zout nodig vanavond bij ’t eten. Ik kan ’t uit m’n broek schudden.
Op een ankerplaats aan de andere kant van het eiland zagen we dat van een boot het anker ging krabben en die dreef langzaam naar de kant. Raakte onderweg een klein bootje. Niemand aan boord. Een stel mensen in een zware rubberboot zagen ’t en hebben de boot tegen kunnen houden voor ze vastliep op de rotsen. Ze hebben ze teruggesleept en opnieuw het anker uitgegooid. De eigenaars zullen wel verbaasd zijn als ze terugkomen; hun boot op een andere plek.
Terug hebben we gepeddeld. Lex maar aanwijzingen geven en ik vond dat ik ’t zo goed deed zonder ooit een cursus te hebben gehad. Het was nog een hele klus met die golfjes en de stroom dwars en dacht: start dat motortje toch! Dat zijn van die momenten.... Gelukkig zijn we beiden niet koppig.
Morgen willen we naar Lorient, zo’n 30 mijl van hier. Mooi windje voorspeld.

Vrijdag 6 augustus 2010
Lorient

Het was een prachtige dag. Gladde zee, wel weinig wind, maar genoeg om de zeilen bol te laten staan. Ging niet echt snel, maar een droomtocht. Je moet dan niet op de GPS je snelheid willen zien want dan kom je nergens. We hebben nog naar een doel verder weg gezocht omdat we eigenlijk niet wilden stoppen, maar waar we heen zouden willen lag 35 mijl verder en dat zou met deze snelheid bijna een hele nacht gaan duren.
Onderweg hele scholen dolfijnen!!! Ze zijn dus toch niet bang van onze boot of het moet een dappere soort zijn. Het valt dan natuurlijk niet mee om dat op de film te krijgen, maar het is gelukt. Ze zijn best nog een tijdje bij ons in de buurt gebleven en het water was zo helder dat we ze naast onze boot onder water konden zien voorbijschieten. Wat zijn die beesten snel! En je weet ook nooit waar en wanneer ze boven water komen.
Verder was de zee vol zeilboten, ook veel kustwedstrijden.
In Lorient aangekomen wilden we in de stad gaan liggen. De havenmeester kwam ons tegemoet, had wel een plaats, maar keek een beetje bedenkelijk naar de Anaconda. Toch een beetje te groot om nog een plek te vinden. Hij wees ons naast 2 klassieke schepen (zo’n echte met touwladders in de mast). Hij klom heel behulpzaam bij ons op de boot om mee te helpen aanleggen.
We liggen nu aan de kade en moeten over 2 boten heen klimmen. Nu is dat geen drijvende steiger die met je mee op en af gaat, dus bij laag water langs een ladder naar boven klimmen, wederom geen hobby van mij, maar ik word steeds moediger op m’n oude dag. Het is wel een hele onderneming om stroom uit te leggen, dus dat gaan we morgen bekijken. Voor ons ligt een oude walvisvaarder die nu dienst doet als een voorlichtingcentrum met allemaal lieve dolfijntjes, pinguïns zeehondjes etc. erop geschilderd.
Op het havenkantoor werden we erg vriendelijk geholpen. We kregen allerlei kortingsbonnen, gratis internet en een lijstje met restaurants waar we een aperitief gratis konden krijgen. Deze aanbieding lieten we natuurlijk niet schieten en ik had honger, dus wederom mosselen gegeten.
Er is hier momenteel een groot Keltisch festival, dus we blijven nog wel even liggen.

Zaterdag 07 augustus 2010
Lorient

We liggen nu aan een pontoon verder weg van de stad. Er vertrok geen boot uit de stad, die zijn allemaal voor ’t festival hier (dat ging de halve nacht door met mooie, harde muziek).
's Morgens was het weer miezerweer, echte zomer hebben we hier nog niet gehad, wel zonnige dagen waarbij de temperatuur niet ver boven de 20 graden kwam. Maar dat liever dan 35.
We zijn boodschappen gaan doen en het werd warm en zonnig. Hopen dat dit even aanhoudt. We gaan straks naar de stad, van de muziek genieten en de kraampjes bekijken.

N.B. in 't vorige verslag stond dat we tapchrolsjes hadden gedronken. Dat moest natuurlijk tapgrolschjes zijn, Grolsch van de tap. (flessen later niet in het water gooien; duurt 400 jaar).

Bedankt voor jullie reacties, we kijken er steeds weer naar uit.

Heel veel groetjes,