Van Fecamp via Honfleur naar Fecamp
Door: Maria
Blijf op de hoogte en volg Maria en Lex
19 Augustus 2009 | Frankrijk, Fécamp
Vrijdag 14 augustus
Fecamp
Het zonnetje schijnt! Ik zit hier nu in m’n korte broek met m’n spierwitte melkflessen; had helemaal niet meer verwacht dat ik nog ooit een korte broek aan zou doen deze zomer.
Er is hier een vismarkt op de kade en daar wilde ik natuurlijk heen. Een grote loods met heel veel soorten vis, allerlei schaaldieren en heel veel garnalen. Je moest een nummertje trekken. Wij hadden 833, maar als ze dat afroepen verstaan we er natuurlijk geen bal van. Gevraagd aan een man die wat Engels sprak. Hij sprak het een paar keer voor me uit en toen begon de vrouw aan de kassa ook nog. Ik had een bakje met schelpen met kruidenboter en vroeg hoe lang dat in de oven moest. De man wist ’t niet en ging ’t iedereen vragen. Er waren intussen verschillende mensen die zich er mee bemoeiden. Heel komisch allemaal. Toen 832 aan de beurt was werden we al gewaarschuwd en bij nr. 833 wezen verschillende mensen naar ons. We hadden niet eens het nummer hoeven te onthouden. Bij het naar buiten gaan met onze tasjes werd er in verschillende talen gegroet: Auf wiedersehn, Bonjour en goodby. Dus: al spreek je Frans, ga stuntelen en doe alsof je geen woord verstaat. Dat is erg gezellig en je krijgt contact met de bevolking. Morgen gaan we terug!
Heb nog even het zeewater geprobeerd, maar was een beetje frisjes en op die keien vond ik ’t niet erg prettig. Dat bad heeft dus niet lang geduurd.
Zaterdag 15 augustus
Fecamp
Weer volop zon. Heb een taart gebakken voor onze visite. Ze arriveerden om half 3. Was ontzettend leuk hen weer te zien. Ze liggen nu naast ons. Eerst een pilsje gepakt en toen naar de vismarkt. Ik heb 5 kilo mosselen gekocht en kook vandaag; zij zijn onze gasten. John heeft zeebaars gekocht voor morgen (hij gaat koken), maar we schrokken ontzettend van de prijs: 36 euro voor 2 vissen, bijna 2 kilo. Ik stelde voor ze terug te leggen maar hij gaat ze toch bakken voor ons.
We kregen een SMSje van Judith dat Xander een acute blindedarmontsteking had en naar het ziekenhuis moest voor een operatie. Was wel schrikken. De hele dag door met SMSjes en telefoontjes op de hoogte gebleven. Operatie is goed gegaan. Bij geen complicaties mag hij morgen al weer naar huis.
’s Avonds hebben we ieder een grote pan mosselen gekookt. Er kan maar een pan op de kooktoestellen. Zijn op een boot een stuk kleiner dan thuis. Er zaten in veel mosselen kleine krabbetjes, heb ik nooit eerder meegemaakt, ook niet als we ze zelf wild raapten. Ik heb de bouillon en een aantal mosselen bewaard om morgen soep te koken. Toen ik het in een zak wilde scheppen viel de zak om en alles onder de soep en mosselen. Ik kan soms zo stuntelen. Maar die stommiteit bega ik natuurlijk maar een keer. Bij een volgende gelegenheid zet ik de zak in de gootsteen.
Zondag 16 augustus
Fecamp
Xander is weer thuis. Alles is goed gegaan en hij heeft zelf naar opa gebeld. Dat viel gelukkig allemaal mee.
Mike en Roline zijn vanmorgen in een huurauto vertrokken om Boy en Indy naar Ron (broer van Lex) te brengen; ze gaan nu met hem op vakantie. Kinderen van gescheiden ouders hebben dubbele vakanties. Kan ook z’n voordeel hebben.
John en Shirlee hebben eerst koffie met cake gehad bij ons in de kuip.
Ben ’s middags met hen nog een keer meegegaan naar het Palais Benedictine.
’s Avonds heeft John fantastisch gekookt. Dat levert me minstens een kilo extra op in gewicht. De saus was hemels...
Later kwamen Mike en Roline nog bij The Solstice in de kuip voor een borrel en een praatje.
Maandag 17 augustus
Honfleur
Nadat wij viertjes nog bij de mrs. Jones koffie en taart hebben genuttigd hebben Tuyl en Roline onze lijnen losgegooid en ons uitgezwaaid.
Buiten stond er niet de beloofde 3 á 4 maar een dikke 5. De zee was een petit agité. Rif in grootzeil en met gedeeltelijk ingerolde genua hebben we fantastisch gezeild. Het ging dus lekker snel en the Solstice en de Anaconda hielden elkaar mooi bij. We hebben een paar flinke slagen gemaakt en waren om 18.15 bij de sluis. Die stond open dus wij vlug aangelegd. The Solstice zat vlak achter ons, maar de deuren sloten voor hun neus, erg lomp. Dat was even schrikken want de laatste brug zou om 19.30 draaien naar het stadje en dan konden zij het niet meer halen (de sluis draait ieder uur). We hebben buiten de brug aangelegd naast een paar Belgen die een hele hoop sterke zeeverhalen hadden (windkracht 10 naar Ierland en storm in Biskaje etc).
De vrouwelijke havenmeester kwam naar ons toe in haar bootje -heel vriendelijk en goed Engels sprekend- en vertelde dat de brug voor de laatste keer draaide na de volgende schutting dus konden we allemaal nog mee. Ze gaf ons een plaats aan de kade bij de trappen tegenover een prachtig oud gebouw: de beste plaats in de haven. Echter, toen we daar aan wilden leggen: ik zag geen bolders, kikkers of andere mogelijkheden om m’n lijntjes aan te leggen.. Er stonden 2 heel grote palen op de kant. Een aardige man nam onze lijn aan maar die was te kort. Hij had er gelukkig verstand van en legde een lus. Opeens staat daar Jan Bonnemayers op de kant en verwelkomde ons. Hij had de Anaconda binnen zien varen en heeft meteen z’n eten in de steek gelaten en kwam naar ons. Echt hartstikke leuk om ze hier te ontmoeten. Deze vakantie zijn we al zoveel bekenden tegen gekomen en met veel leuke mensen kennisgemaakt.
De zon scheen prachtig en we liggen nu midden in de stad tussen wel 40 restaurantjes op de kade. Er zitten ook iedere keer een hele hoop mensen op de trap naast onze boot (gordijntje dicht van de wc en niet uitkleden in de kajuit).
Onze Amerikaanse vrienden en wij zijn nog even in de stad gaan eten en later zijn Jan en Ilona nog bij ons op visite geweest. Jan had nieuwe kaarten van Maxsea van mei 2009. Wij helemaal gelukkig. Hij ons programmaatje Total Tide gekopieerd (kun je meteen de stroom en getijde mee uitrekenen voor de komende 7 dagen; je hebt geen stroomkaarten of getijdetabel meer nodig). Navigeren is nu een eitje.
Dinsdag 18 augustus
Honfleur
We kunnen hier geen internet aan. Is toch een van de eerste dingen die we gaan zoeken als we de stekker in de stroompaal hebben gestoken. Zeker Shirlee wil iedere dag internet. Wij kunnen wel een tijdje zonder, maar het is altijd fijn om de weerberichten te lezen en naar reacties op de site en email te kijken..
’s Morgens bij Jan en Ilona koffie gedronken. Zij zijn om half 12 door de brug gegaan naar Le Havre, een klein eindje verderop.
Naar het havenkantoor gegaan, ze hebben maar 12 meter gerekend, dus het was maar 25 euro per nacht. Toen wat boodschapjes gedaan en door het stadje geslenterd. Is heel pittoresk, prachtige gebouwen, wel erg veel toerisme, maar heel levendig.
Heb ’s avonds pannenkoeken gebakken voor Shirlee en John. Shirlee had de dag tevoren al zo’n zin in crèpes. Dus: met spek, met kaas, ham en kaas en zoet. Heel simpel en we hebben lekker gegeten.
Woensdag 19 augustus
Fecamp
Eerst nog even koffie gedronken in onze kuip met de bemanning van the Solstice. John heeft nog foto’s gemaakt van ons (kijk ook naar de foto’s van onze boot, kun je zelf niet maken hè?). Met een beetje pijn in m’n hart afscheid genomen en we hebben ‘tot ziens’ gezegd want je weet maar nooit. Zij gaan nu nog even een stukje zuid en steken dan de golf over naar Portugal. Ze gaan naar de Middellandse Zee en overwinteren in Tunesië.
We zijn samen onder de brug en door de sluis gegaan. We hebben allebei onze zeiltjes gehesen, maar geen wind. We hebben ze nog ingehaald en heel fanatiek gezwaaid. Zij gingen links en wij rechts.
Wij hadden als doel Le Havre, maar dat trok me niet echt. De zee was ‘belle’ volgens het weerbericht. Ja, hij was mooi, maar voor ons te glad. Er zat ook helemaal geen wind in de lucht. We besloten door te varen (op de motor) naar Fecamp. Er stond net genoeg water in de haveningang (daar stond Jan alweer te zwaaien!). We wilden nog tanken maar liepen aan de grond voor de pomp en het water zou nog zakken, dus maar snel afgemeerd aan de steiger. In de haven troffen we Jan en Ilona weer en ook de mrs. Jones lag er nog. De giek werd net afgeleverd. Zij vertrekken morgenvroeg en mikken op Duinkerken of Oostende. Het weer gaat een stuk zwaarder worden volgens de berichten en zij willen zo snel mogelijk terug.
Wij willen morgen naar St. Valerie –en- Caux, een klein plaatsje zo’n 18 mijl verderop. Het valt daar 3 meter droog en we moeten wel genoeg water onder onze kiel hebben. Dat is even uitrekenen want je wilt èn stroom mee en aankomen voor hoogtij. Het is nu springtij en dat betekent dat het verschil tussen hoog en laag water extra veel is. Nu is dat 8 meter. Als je dan voor hoog water vast komt te zitten kom je wel weer los zonder om te vallen, maar andersom is geen pretje.
We kunnen tot de 22e niet in Dieppe terecht omdat de Figaro Regatta (een solozeilwedstrijd) daar ligt en we verwachten geen internet te hebben in St. Valerie –en- Caux.
Vandaar deze eerdere editie.
Vorige keer is er iets misgegaan met de mailtjes voor ’t nieuwe verhaaltje. De oude titel was meegegaan zodat ’t leek of er geen nieuw verslag stond. Dat moest echter zijn: Van Yarmouth naar Fecamp.
P.S. m’n benen worden al bruin (met een beetje hulp van Dove). Ik kan ze nu in ieder geval weer laten zien.
Heel veel groetjes van de ‘goden’ in Frankrijk.
Fecamp
Het zonnetje schijnt! Ik zit hier nu in m’n korte broek met m’n spierwitte melkflessen; had helemaal niet meer verwacht dat ik nog ooit een korte broek aan zou doen deze zomer.
Er is hier een vismarkt op de kade en daar wilde ik natuurlijk heen. Een grote loods met heel veel soorten vis, allerlei schaaldieren en heel veel garnalen. Je moest een nummertje trekken. Wij hadden 833, maar als ze dat afroepen verstaan we er natuurlijk geen bal van. Gevraagd aan een man die wat Engels sprak. Hij sprak het een paar keer voor me uit en toen begon de vrouw aan de kassa ook nog. Ik had een bakje met schelpen met kruidenboter en vroeg hoe lang dat in de oven moest. De man wist ’t niet en ging ’t iedereen vragen. Er waren intussen verschillende mensen die zich er mee bemoeiden. Heel komisch allemaal. Toen 832 aan de beurt was werden we al gewaarschuwd en bij nr. 833 wezen verschillende mensen naar ons. We hadden niet eens het nummer hoeven te onthouden. Bij het naar buiten gaan met onze tasjes werd er in verschillende talen gegroet: Auf wiedersehn, Bonjour en goodby. Dus: al spreek je Frans, ga stuntelen en doe alsof je geen woord verstaat. Dat is erg gezellig en je krijgt contact met de bevolking. Morgen gaan we terug!
Heb nog even het zeewater geprobeerd, maar was een beetje frisjes en op die keien vond ik ’t niet erg prettig. Dat bad heeft dus niet lang geduurd.
Zaterdag 15 augustus
Fecamp
Weer volop zon. Heb een taart gebakken voor onze visite. Ze arriveerden om half 3. Was ontzettend leuk hen weer te zien. Ze liggen nu naast ons. Eerst een pilsje gepakt en toen naar de vismarkt. Ik heb 5 kilo mosselen gekocht en kook vandaag; zij zijn onze gasten. John heeft zeebaars gekocht voor morgen (hij gaat koken), maar we schrokken ontzettend van de prijs: 36 euro voor 2 vissen, bijna 2 kilo. Ik stelde voor ze terug te leggen maar hij gaat ze toch bakken voor ons.
We kregen een SMSje van Judith dat Xander een acute blindedarmontsteking had en naar het ziekenhuis moest voor een operatie. Was wel schrikken. De hele dag door met SMSjes en telefoontjes op de hoogte gebleven. Operatie is goed gegaan. Bij geen complicaties mag hij morgen al weer naar huis.
’s Avonds hebben we ieder een grote pan mosselen gekookt. Er kan maar een pan op de kooktoestellen. Zijn op een boot een stuk kleiner dan thuis. Er zaten in veel mosselen kleine krabbetjes, heb ik nooit eerder meegemaakt, ook niet als we ze zelf wild raapten. Ik heb de bouillon en een aantal mosselen bewaard om morgen soep te koken. Toen ik het in een zak wilde scheppen viel de zak om en alles onder de soep en mosselen. Ik kan soms zo stuntelen. Maar die stommiteit bega ik natuurlijk maar een keer. Bij een volgende gelegenheid zet ik de zak in de gootsteen.
Zondag 16 augustus
Fecamp
Xander is weer thuis. Alles is goed gegaan en hij heeft zelf naar opa gebeld. Dat viel gelukkig allemaal mee.
Mike en Roline zijn vanmorgen in een huurauto vertrokken om Boy en Indy naar Ron (broer van Lex) te brengen; ze gaan nu met hem op vakantie. Kinderen van gescheiden ouders hebben dubbele vakanties. Kan ook z’n voordeel hebben.
John en Shirlee hebben eerst koffie met cake gehad bij ons in de kuip.
Ben ’s middags met hen nog een keer meegegaan naar het Palais Benedictine.
’s Avonds heeft John fantastisch gekookt. Dat levert me minstens een kilo extra op in gewicht. De saus was hemels...
Later kwamen Mike en Roline nog bij The Solstice in de kuip voor een borrel en een praatje.
Maandag 17 augustus
Honfleur
Nadat wij viertjes nog bij de mrs. Jones koffie en taart hebben genuttigd hebben Tuyl en Roline onze lijnen losgegooid en ons uitgezwaaid.
Buiten stond er niet de beloofde 3 á 4 maar een dikke 5. De zee was een petit agité. Rif in grootzeil en met gedeeltelijk ingerolde genua hebben we fantastisch gezeild. Het ging dus lekker snel en the Solstice en de Anaconda hielden elkaar mooi bij. We hebben een paar flinke slagen gemaakt en waren om 18.15 bij de sluis. Die stond open dus wij vlug aangelegd. The Solstice zat vlak achter ons, maar de deuren sloten voor hun neus, erg lomp. Dat was even schrikken want de laatste brug zou om 19.30 draaien naar het stadje en dan konden zij het niet meer halen (de sluis draait ieder uur). We hebben buiten de brug aangelegd naast een paar Belgen die een hele hoop sterke zeeverhalen hadden (windkracht 10 naar Ierland en storm in Biskaje etc).
De vrouwelijke havenmeester kwam naar ons toe in haar bootje -heel vriendelijk en goed Engels sprekend- en vertelde dat de brug voor de laatste keer draaide na de volgende schutting dus konden we allemaal nog mee. Ze gaf ons een plaats aan de kade bij de trappen tegenover een prachtig oud gebouw: de beste plaats in de haven. Echter, toen we daar aan wilden leggen: ik zag geen bolders, kikkers of andere mogelijkheden om m’n lijntjes aan te leggen.. Er stonden 2 heel grote palen op de kant. Een aardige man nam onze lijn aan maar die was te kort. Hij had er gelukkig verstand van en legde een lus. Opeens staat daar Jan Bonnemayers op de kant en verwelkomde ons. Hij had de Anaconda binnen zien varen en heeft meteen z’n eten in de steek gelaten en kwam naar ons. Echt hartstikke leuk om ze hier te ontmoeten. Deze vakantie zijn we al zoveel bekenden tegen gekomen en met veel leuke mensen kennisgemaakt.
De zon scheen prachtig en we liggen nu midden in de stad tussen wel 40 restaurantjes op de kade. Er zitten ook iedere keer een hele hoop mensen op de trap naast onze boot (gordijntje dicht van de wc en niet uitkleden in de kajuit).
Onze Amerikaanse vrienden en wij zijn nog even in de stad gaan eten en later zijn Jan en Ilona nog bij ons op visite geweest. Jan had nieuwe kaarten van Maxsea van mei 2009. Wij helemaal gelukkig. Hij ons programmaatje Total Tide gekopieerd (kun je meteen de stroom en getijde mee uitrekenen voor de komende 7 dagen; je hebt geen stroomkaarten of getijdetabel meer nodig). Navigeren is nu een eitje.
Dinsdag 18 augustus
Honfleur
We kunnen hier geen internet aan. Is toch een van de eerste dingen die we gaan zoeken als we de stekker in de stroompaal hebben gestoken. Zeker Shirlee wil iedere dag internet. Wij kunnen wel een tijdje zonder, maar het is altijd fijn om de weerberichten te lezen en naar reacties op de site en email te kijken..
’s Morgens bij Jan en Ilona koffie gedronken. Zij zijn om half 12 door de brug gegaan naar Le Havre, een klein eindje verderop.
Naar het havenkantoor gegaan, ze hebben maar 12 meter gerekend, dus het was maar 25 euro per nacht. Toen wat boodschapjes gedaan en door het stadje geslenterd. Is heel pittoresk, prachtige gebouwen, wel erg veel toerisme, maar heel levendig.
Heb ’s avonds pannenkoeken gebakken voor Shirlee en John. Shirlee had de dag tevoren al zo’n zin in crèpes. Dus: met spek, met kaas, ham en kaas en zoet. Heel simpel en we hebben lekker gegeten.
Woensdag 19 augustus
Fecamp
Eerst nog even koffie gedronken in onze kuip met de bemanning van the Solstice. John heeft nog foto’s gemaakt van ons (kijk ook naar de foto’s van onze boot, kun je zelf niet maken hè?). Met een beetje pijn in m’n hart afscheid genomen en we hebben ‘tot ziens’ gezegd want je weet maar nooit. Zij gaan nu nog even een stukje zuid en steken dan de golf over naar Portugal. Ze gaan naar de Middellandse Zee en overwinteren in Tunesië.
We zijn samen onder de brug en door de sluis gegaan. We hebben allebei onze zeiltjes gehesen, maar geen wind. We hebben ze nog ingehaald en heel fanatiek gezwaaid. Zij gingen links en wij rechts.
Wij hadden als doel Le Havre, maar dat trok me niet echt. De zee was ‘belle’ volgens het weerbericht. Ja, hij was mooi, maar voor ons te glad. Er zat ook helemaal geen wind in de lucht. We besloten door te varen (op de motor) naar Fecamp. Er stond net genoeg water in de haveningang (daar stond Jan alweer te zwaaien!). We wilden nog tanken maar liepen aan de grond voor de pomp en het water zou nog zakken, dus maar snel afgemeerd aan de steiger. In de haven troffen we Jan en Ilona weer en ook de mrs. Jones lag er nog. De giek werd net afgeleverd. Zij vertrekken morgenvroeg en mikken op Duinkerken of Oostende. Het weer gaat een stuk zwaarder worden volgens de berichten en zij willen zo snel mogelijk terug.
Wij willen morgen naar St. Valerie –en- Caux, een klein plaatsje zo’n 18 mijl verderop. Het valt daar 3 meter droog en we moeten wel genoeg water onder onze kiel hebben. Dat is even uitrekenen want je wilt èn stroom mee en aankomen voor hoogtij. Het is nu springtij en dat betekent dat het verschil tussen hoog en laag water extra veel is. Nu is dat 8 meter. Als je dan voor hoog water vast komt te zitten kom je wel weer los zonder om te vallen, maar andersom is geen pretje.
We kunnen tot de 22e niet in Dieppe terecht omdat de Figaro Regatta (een solozeilwedstrijd) daar ligt en we verwachten geen internet te hebben in St. Valerie –en- Caux.
Vandaar deze eerdere editie.
Vorige keer is er iets misgegaan met de mailtjes voor ’t nieuwe verhaaltje. De oude titel was meegegaan zodat ’t leek of er geen nieuw verslag stond. Dat moest echter zijn: Van Yarmouth naar Fecamp.
P.S. m’n benen worden al bruin (met een beetje hulp van Dove). Ik kan ze nu in ieder geval weer laten zien.
Heel veel groetjes van de ‘goden’ in Frankrijk.
-
19 Augustus 2009 - 22:54
Maaike:
Hoi Maria en Lex,
Mooi jullie reisverslag en de foto's. Met pijn in mijn hart lees ik Honfleur en Fecamp: geweldig dat jullie daar zijn en zo genieten. Krijg heimwee naar Frankrijk! Bon vacances mes amis! Maaike -
20 Augustus 2009 - 06:58
Bob:
Hoi Lex en Maria,
Kei leuke verhalen en foto's, geniet er elke keer van. Fijn dat jullie het zo leuk hebben. Trouwens; jullie auto staat in Waalwijk want volgens jan moesttie naar den bosch en wij van de plaat naar huis dus?
Wanneer moet de auto op de viking staan?
Groetjes Bob -
20 Augustus 2009 - 07:59
Wilma En Peter:
Ja tijdje geleden, wij zijn zelf op vakantie geweest erg kort maar 2 weken, werk gaat voor het meisje!!!. maar jullie hebben het leuk, komen jullie eerder terug dan gepland? Gelukkig hebben jullie nu mooi weer, England was koud, heel anders dan vorig jaar wij hebben daar schitterend weer gehad, toen was het hier shit.
Ik lees het volgende verslag wel weer groetjes en dikke kus van ons
Wilma en Peter -
20 Augustus 2009 - 08:32
Fréderique V Halder:
hghiyrejriuu
reyriyeryeri yyeri yeh
egry eruggeruygeruye ge
hguehuhriueryu re
gruweweryrew
huefheurhuiher
hreuhreuheurhuehue
jerijerjfjerjrejre
reuuihrehrehjeriuer
reiu iuerhure reegywy reu tey re t ertuery eruier ttret retet tererytrert ereo retyer teryryyreryrteyrryertryreyryrtertretgyrgeygyyu7yuyyutgygtg7t gt y f f f16188fcffffffffffrtffftyftytrr rrrtttyttrry -
20 Augustus 2009 - 10:52
Kochanka:
Het was weer gezellig, tot ergens in Frankrijk, Peut-etre of in Bois le Duc.
Aurevoir et Bon Voyage -
20 Augustus 2009 - 11:42
Doré:
Na het verhelderende commentaar van Frederique kan ik alleen nog maar toevoegen dat wij het altijd heel leuk vinden jullie reis te volgen via internet. Engeland en Frankrijk zijn weer eens in alles tegengesteld. Regen vs. zon en alle rest. Vive la France pour les gens nautiques. -
20 Augustus 2009 - 17:08
Dian:
Hoi Maria en Lex,
Fijn dat jullie het naar jullie zin hebben en eindelijk eens mooi weer hebben.
Wat dat weer betreft heb ik vandaag toch wel aan jullie moeten denken. In de krant stond dat het vandaag op het water levensgevaarlijk is. Als dat maar goed gaat dan.
Misschien dat het bij jullie meevalt.
Geniet er nog nog maar van.
Groetjes Dian -
23 Augustus 2009 - 04:49
Remko:
Summer here its come!
tout le soleis pour mon amic bon voyage! -
26 Augustus 2009 - 11:51
Jeanne Van Hout:
Hoi Maria,
Ik heb je berichtje gelezen. Ik ben afgelopen zondag teruggekomen van een lange vakantie in zeeland.
Prachtig weer gehad. De vakantie heeft me heel erg goed gedaan.
We komen nu alleen in de weekenden in zeeland. Bel me als je daar bent met de boot. Dan kom ik langs. Ik geef je mijn tel.nr: 06-57946444.
Fijn dat jullie het zo leuk hebben. Ik hoor je verhalen nog wel. Ik zie je in zeeland??
Heel veel groetjes van Jeanne van Hout -
26 Augustus 2009 - 12:38
Alja:
Ha die Maria en Lex,
Ben ik aan het zoeken naar een website en zie ik opeens dat ik deze website had opgeslagen in favorieten om jou te volgen en eens een keer iets te laten horen. 't klinkt allemaal goed van die laatste dagen daar aan de Franse kust. Geniet ervan, je weet dat ik een beetje weet hoe het voelt om zo lang lekker vrij te zijn. Ik vertrek komend weekend voor drie weken vakantie. Goed vooruitzicht dus. Nogmaals, geniet en doei!! Alja -
31 Augustus 2009 - 09:35
Roline:
Hoi Maria en Lex, Heerlijk hé die franse plaatsjes, wij dromen, nog maar net terug van vakantie, alweer over volgend jaar.
De nieuwe giek heeft het goed gehouden maar heeft ook wat meer medelijden van de schipper. Het was een goede waarschuwing, wat een enorme krachten staan er toch op zo'n boot en wat is wind waanzinnig sterk.
Hoop dat jullie het nog even zo houden met het weer.
Groet van ons en gauw tot ziens.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
