Van Guernsey naar Boulogne

Vrijdag 27 augustus 2010
Cherbourg

Eindelijk ’s morgens vertrokken, samen met de Second Luv van onze Belgische buurtjes. We dachten dat ’t nu wel zou gaan, het weer zou rustiger zijn, en we lagen nu al een week op Guernsey, erg mooi maar we wilden verder.
Nou, het ging dus niet: 6 met vlagen van 8 uit het noorden op kop, stroom mee in de Alderney race. Niet doen!!! De golven kwamen van alle kanten, rollers steile golven, totaal onberekenbaar. Lex zat buiten en was helemaal door z’n zeilpak heen nat. Schot erin anders kwam het water binnen. Gelukkig hield de stuurautomaat het anders had ik ook buiten moeten gaan zitten omdat ik dan de zeilvoering had moeten doen. Ik ben nu bijna de hele tijd binnen geweest en heb me schrap moeten zetten tegen de klappen. Op een gegeven moment zag ik een grote zilveren muur door het raampje! Wel mooi. Was ook wel blij dat ik de golven niet de hele tijd hoefde te zien, anders was ik misschien nog wel bang geworden. De zee was deze keer geen onschuldig katje, maar een ware tijger. Zelfs Lex heeft nog nooit eerder zulke golven meegemaakt en was ook aardig onder de indruk.
We hebben bijna de hele weg kunnen zeilen, alleen even de motor aan om weer op koers te komen toen we te dicht naar de kant liepen. Hadden alleen de bezaan op en een puntje genua, maar hebben niet harder gelopen dan 9,2 mijl doordat de golven zo afremden en dat met minstens 6 mijl stroom mee.
We dachten dat het om de punt bij Kaap de La Hague minder zou worden, maar werd het nog erger. We zijn ver naar buiten gevaren omdat ’t daar iets rustiger zou zijn. Ons schip hield het prachtig en (bijna) droog. Alleen door de luchthapper kwam wat water binnen op de tv. Heb er een handdoek over gehangen. Alles zat ook niet helemaal ‘zeevast’. Van m’n mooie waterketeltje is het deksel gebroken. En het voeteneind van ons bed was een beetje nat vanuit de ankerkluis.
We hadden medelijden met Eddy en Dahlio met hun veel kleinere boot zonder buiskap die van tijd tot tijd soms een onderzeeër leek. Het is een Dehler DB1, echt nog in oude race-uitvoering. We zouden via de marifoon contact houden.
We kwamen moe aan in Cherbourg, en heel blij dat we aan de steiger lagen en zijn meteen naar de Second Luv gaan zoeken. We hebben de boten in de gaten gehouden die binnenkwamen en na bijna een uur vonden we ze op een steiger die niet voor gasten was. Alle kleren van hen lagen op de giek. Alles was nat, ook water binnen ondanks dat alles gesloten was. Hun motor is onderweg gestopt en de buitenboordmotor viel van z’n plank. Zat gelukkig vast aan de boot, maar Dahlio moest –vastgebonden aan de boot- op z’n buik het zware ding zien binnen te krijgen. Dat is met veel moeite gelukt.
Lex wilde inloggen op internet, maar ze hadden Netabord en onze uren waren op. Krijg ik op dezelfde tijd een SMSje van Jan Bonnemaijers met z’n code dat hij nog 18 uur heeft. Met dank aan Jan, we hebben ze bijna op.
’s Avonds bij onze Belgische vrienden op visite geweest en gebakken vis (geep) gegeten. Zij zouden morgen vertrekken naar Fecamp en wij naar Poole of Southampton.

Zaterdag 28 augustus 2010
Cherbourg

We zijn blijven liggen en de Belgen ook. Hadden er toch even genoeg van alhoewel er morgen weer wat meer wind komt dan vandaag.
We hebben boodschappen gedaan bij de Carrefour.
‘Avonds zijn Dahlio en Eddie bij ons wezen cobben. Geen vis, dat eten ze al zoveel. Eddie is een echte visser.
We wilden morgen naar Engeland vetrekken maar besloten het toch maar niet te doen want voor de daaropvolgende dagen wordt oost voorspeld. OOST!! De hele zomer nog niet gehad. Dus geen wind die we in Engeland willen hebben. We moeten van daaruit naar het oosten. Bovendien zijn er daar nu ook voortdurend stormwaarschuwingen.
Wij gaan dus België achterna (zij zijn sneller dan wij).

Zondag 29 augustus 2010
Ouistreham (spreek uit: Wiestraan)

’s Morgens bij vertrek om 07.00 uur stond er 10 knopen wind en bij aankomst in Quistreham maten we 32. Intussen was de zee natuurlijk aardig opgebouwd. In het begin hield de stuurautomaat het nog, maar de laatste 2 uur heeft Lex moeten surfen en dat was hard werken. Toch hebben we tot de laatste paar uur lekker kunnen zeilen met een rif in het grootzeil. De val van het bezaanzeil kwam vast te zitten, toen ik ‘m losmaakte schoot-ie er uit. Lex moet dus weer de mast in (gelukkig was ’t de bezaan, de laagste mast).
Was ook best heftig toen ik achter het stuur de boot in de wind op de golven moest houden omdat Lex het grootzeil moest laten zakken. Ik had het gevoel dat ze van alle kanten kwamen. Het schuim kwam toen los van het water, ook door de branding.
Bij de invaart hobbelde een Engelse boot ons voorbij die naar buiten wilde. Die hards zeiden we tegen elkaar, maar een half uur later zijn zij omgedraaid, hadden er toch geen zin in.
We hadden nog geprobeerd Second Luv op te roepen via de marifoon want wij wilden liever doorvaren naar Le Havre. Dat was vanuit die hoek maar 5 mijl meer. We kregen ze echter niet te pakken dus hebben koers gezet naar Quistreham zoals we afgesproken hadden. Dahlio riep ons op dat we de laatste sluis gemist hadden voor de haven maar dat zij op ons wachtten bij de wachtsteiger (daar is-ie tenslotte voor). Om 17.30 uur hebben zij onze lijntjes aangepakt.
Onze Belgische buren besloten maandag te vertrekken naar Le Havre. Ik had daar geen zin in, vond de zee nogal ruw en wachtte liever een dag, er was rustiger weer voorspeld. De laatste 2 tochtjes waren bepaald geen plezierritjes. Ik vaar liever 40 mijl op een rustige zee dan 20 mijl ruw.
’s Nachts had het ook nogal gespookt aan de steiger. Lex heeft op de bank geslapen om de boel in de gaten te houden, er was bijna een bolder uit de steiger getrokken, dus weer meer lijntjes gelegd.

Maandag 30 augustus 2010
Ouistreham

’s Morgens vroeg de lijnen van Dahlio en Eddie losgegooid en uitgezwaaid. We hebben ze wel 3 kwartier tegen de branding op zien boksen om uit de invaart te komen. Ik was niet jaloers en kroop nog lekker even onder de wol.
’s Middags door het stadje gewandeld en een supermarkt gezocht. Via een toeristisch winkelstraatje kwamen we bij het strand. Nou, dat doet voor Scheveningen niet onder. Het was er niet druk, stond een frisse wind uit het noorden.
Allerlei attracties, skatebaan, mallemolen etc.

Dinsdag 31 augustus 2010
Fecamp

Fecamp, he’re we are again! Was een rustig tochtje van 40 mijl. Mer belle, maar dat betekent natuurlijk ook geen wind.Toen we onder de 3 knopen voeren hebben we de motor maar bijgezet. De wind kwam uit de verkeerde hoek: pal van voren. Toen ging het harder waaien, maar om te kunnen zeilen moesten we te grote slagen maken. Dus motor met grootzeil en bezaan strak.
Om 15.30 uur afgemeerd aan een kopsteiger. Bij de gastensteiger waren alle zijsteigers weggehaald en daar lagen grote multihuls (catamarans en trimarans, zie foto). Er zijn hier vanaf 4 september wedstrijden. De hele kant wordt weer volgebouwd met tenten. Het leek of ze niet afgebroken waren na de laatste keer dat we hier waren. Was net een déjà vu.
Om 18.00 uur kwam de Second Luv binnen. Ik had al een paar SMSjes gestuurd, maar geen antwoord gehad. Dahlio zag ze pas toen ze al naast ons afgemeerd waren.
We zijn met z’n vieren naar een restaurantje gegaan en hadden een heel menu (incl. wijn) voor 13 euro. Je kon kiezen uit 3 voor- 3 hoofd- en 2 nagerechten. Dat zijn nog eens prijsjes!
Ik had als voorgerecht: garnalen, brood, boter en saus, dan mosselen met crème en als toetje chocolademousse. Lex had een grote verse fruitsalade na. Het was echt goed.
Nog een wijntje gedronken in onze kuip en morgen gaat het naar Dieppe, maar niet zo vroeg, de stroom staat pas om 11.00 uur mee.

Woensdag 01 september 2010
Dieppe

Het was (weer) geen soepele tocht. In het begin ging het nog wel, de wind stond wel pal tegen, dus motoren, maar later bouwden de golven zich weer flink op en dat was weer stroom tegen wind. We zijn niet boven de 5 mijl per uur gekomen, dus dan is 30 mijl tegen de golven opboksen nog veel.
Onze Belgische jongens hebben helemaal gezeild, maakten een grotere snelheid, maar dat schip kan veel hoger aan de wind varen. Ze hadden weer problemen met de schroefas, dus zijn we op ’t laatst een beetje in de buurt gebleven. Zij hebben weer net zoveel onder dan boven water gezeten.
Pluspuntje is dat het nu september is en dan zijn de havens hier goedkoper. Scheelde 15 euro met vorige keer. Maar we liggen weer aardig op en neer te hobbelen.
Morgen vertrekken we –na enige aarzeling, want niemand heeft er zin in- naar Boulogne. 50 mijl en hetzelfde weer. Weer tegen de wind in. Zal wel weer veel op de bank liggen. Zeilers zijn echt gek!

Donderdag 02 september 2010
Boulogne

Ga met noordenwind niet in Dieppe liggen! We hebben de hele nacht liggen hobbelen. Nou ben ik een goeie slaper, maar een rustig nachtje was het niet.
We zijn ’s morgens om kwart over 7 vertrokken met als doel Boulogne (52 mijl). Op de zee stond swell en bijna geen wind. We hebben de zeilen opgezet en de wind trok aan. We maakten echter niet meer dan 5 knopen vanwege de golfslag op kop. De wind ook volledig van voren. Als we de zeilen zouden volgen kwamen we in Eastbourne (Zuid-Engeland) uit, dus de plof weer aan en de genua omlaag. Lex heeft nog een rif moeten zetten omdat het een dikke 6 werd.
We hebben er 12 uur over gedaan!
Bij de aanloop van de haven loste een gendarmerieboot een Zodiac met 4 mensen er in. Die voeren op ons af en vroegen ons hen te volgen. Ze lagen te wachten bij een steiger, wij moesten voor hen aanmeren. Hele aardige mensen, ze hadden zelfs bootschoenen aan. Hij zag onze boot, en kende het model niet. Hij was geïnteresseerd in boten en vroeg Lex van alles over de bouw etc. Een man en een vrouw gingen de boot doorzoeken, maakten verschillende kastjes open en haalde ook m’n hele medicijnenkoffer overhoop. Bij het checken van de paspoorten wisten ze meteen dat we al een keer eerder gecontroleerd waren in Duinkerken op de Peer Gynt (weten jullie ’t nog, Peter, Anja en Hans? Was met jouw stempeltje.)
Nou ja, niks gevonden, de grote bergruimtes hebben ze niet nagekeken. Kregen een stempel in ons logboek. We hebben hartelijk afscheid genomen.
Ik heb Paella gemaakt, ook voor de Second Luv. Hun motor is er onderweg weer mee gestopt en ze hebben dus helemaal gekruist. Dahlio heeft ‘m weer aan de gang gekregen; wel makkelijk als je een haven binnenloopt.
We vertrekken vanmiddag als de stroom mee gaat staan naar Duinkerken en komen dan daar midden in de nacht aan. Kunnen we nu nog wel even de stad in. De wind staat weer tegen.
Later gaan we dan met Dahlio en Eddie via Blankenberghe naar Brugge. Zij hebben daar hun thuishaven en wonen daar.

De volgende keer vanuit Nederland.

Allemaal de groetjes,
Van Lex en Maria