Van Portsmouth naar Yarmouth

Zaterdag 20 juni
Cowes (eiland Wight)
Gistermiddag is het zeil netjes teruggekomen om half 4. Het is helemaal nagekeken en gerepareerd. Kostte maar 90 pond.
We zijn meteen vertrokken want we moesten de haven uit of extra betalen voor een paar uur. We zijn naar Cowes (op ’t eiland Wight) gevaren, onderweg uitkijkend naar een ankerplaats, maar we zagen maar 2 schepen liggen en de wind stond niet erg gunstig.
Dus op naar Cowes want daar is het te doen! Het was echt een gekkenhuis. Wat wil je als er de volgende dag 1800 boten gaan vertrekken vanaf deze plek.
De eerste 2 havens waren dan ook vol. Bij de laatste haven op East Cowes geprobeerd. Daar hadden ze nog wel een plekje voor de Anaconda: ‘special arrangement’: 114 pond voor 2 nachten! Take it or leave it. We hebben ‘t maar genomen. Bij het havenkantoor was de Anaconda al bekend; de Haslar haven waar we vandaan kwamen was van dezelfde eigenaar. Hoe verder we komen, hoe duurder ’t wordt.
Vanmorgen zijn we om 08.30 uur naar de zee gelopen en hebben de laatste klassen zien starten (er zijn 21 klassen). Met oude kanonnen werd het startsein gegeven. Vooral van de laatste starters was het aantal overweldigend. Dat waren voornamelijk de kleinere boten met hele families er op, soms met 3 generaties.
We kwamen in gesprek met een oudere man (Neill). Hij heeft ons naar Newton gebracht waar we een dagkaart voor de bus kochten. We zijn naar St. Catherine’s Point gegaan. Prachtig uitzicht over de zee. De boten hadden daar allemaal ook hun spinaker op; was een heel fleurig gezicht. Ook het landschap er omheen is prachtig. We zijn verder gegaan met de bus en hebben een tocht over Wight gemaakt. Iedere keer als je de zee zag waren er bootjes. De bus moest vaak door zulke smalle straatjes en de bomen waren zo laag dat ze de bus raakten. De chauffeur moest regelmatig z’n spiegels goed zetten.
’s Avonds nog even naar het West Cowes gelopen, via het pontje over de river Medina. Er kwamen nog steeds laatkomers binnen in het donker. Die hebben toch wel 12 a 13 uur gevaren over 55 mijl. Ja, je mag de motor niet bijzetten bij weinig wind.
Er was een feestterrein. Waren wat tenten en muziek. Kleine straatjes met heel veel volk. Gelukkig waren niet alle 16.000 zeilers daar.
Morgen gaan we een boei of paal opzoeken.

Zondag 21 juni
The river Hamble
De langste dag! Alhoewel ’t hier een uur eerder donker is (en ook een uur eerder licht) dan in Nederland.
Vanmorgen nog wat door Cowes gelopen. Is echt een zeilerswalhalla. Heel veel winkels met voornamelijk zeilkleren. Heb een paar laarzen gekocht voor als ik straks door de modder moet baggeren als we met ’t bootje naar de kant gaan.
’s Middags om 14.00 uur vertrokken. Was maar een 9 mijl naar de Hamble. Onderweg veel snelle boten die hoge golven trokken. Alles rinkelde in de boot en het water in het gangboord. En dan hebben wij nog een behoorlijk groot schip. Er voeren ook een paar pubers in een heel klein zeilbootje. Die hadden het zwaar te verduren. Hartstikke rustig water en dan komen er van die snelheidsmonsters die ons met onze zeiltjes wel mafkikkers zullen vinden vanwege onze trage snelheid. Nee, motorbootvaarders en zeilers zijn verschillende water’sporters’.
De river Hamble: een zijrivier van the Southampton Water. Nog nooit zoveel boten bij elkaar gezien. Het is een rivier met 4 grote marina’s (moderne havens met alle comfort). Voor de rest ligt de rivier vol boeien en losse steigers waar je niet naar de kant kunt. Ik heb nu echt genoeg van marina’s. Ze zijn allemaal hetzelfde en duur. Ik tob liever met een bootje naar de kant. We liggen nu dan ook aan een losse steiger bij een werf. Er hangt hier een kastje met verzoek er het liggeld in te doen maar er staat geen prijs bij. We wachten wel tot morgen als de werf open is. Toen we hier afmeerden zijn we geholpen door een rus die net solo uit Amerika kwam. Heeft een heel apart schip. Voor de liefhebbers: zie de foto’s.
Nu hebben we ons bootje nog niet op hoeven pompen. Aan onze steiger ligt een klein vlot waar je jezelf met een lijn in het water naar de overkant trekt. Een gewicht zorgt ervoor dat het vlotje weer terug naar z’n plek gaat en als je terug wilt trek je gewoon weer het vlot naar je toe.
Aan de kant is het prachtig. Heel landelijk met bergachtige weggetjes en erg mooie oude en nieuwe huizen. Aan de oever ligt een heel beroemde pub: The Jollie Sailor. Hebben daar nog wat gedronken.
En we hebben internet. We konden hier Oceanwave aan (waar we nu een abonnement op hebben).

Maandag 22 juni
The Hamble
We zijn naar het havenkantoor gegaan en daar zat de Russische solozeiler. Hij probeerde op internet te komen om contact te maken met zijn familie en vrienden. Dat lukte niet dus wij hebben hem uitgenodigd bij ons te internetten. Het is hem zelfs gelukt op zijn eigen boot onze wifi te gebruiken dankzij de router van Ad.
’s Avonds is hij nog een pilsje komen drinken en wij kregen een DVD van hem waar de bouw van zijn boten op staan en zeilwedstrijden. Hij heeft zelf zijn zeer aparte boot gebouwd met een heleboel bijzondere snufjes: ongestaagde mast die meedraait op ’t grootzeil, een kiel van 2,5 meter heel ver naar achteren en dan nog een midzwaard een meter voor de kiel om hoog aan de wind te kunnen zeilen. Alles van een materiaal met kevlar, ook de mast. De boot is 30 voet (9 meter), gewicht 2.25 ton. Maar hij heeft geen motor, geen stuurautomaat (Viktor: ‘de boot stuurt zichzelf’), geen wc, natuurlijk geen koelkast, gebruikt 2 liter water per dag, wast zijn haar met zeewater en speciale shampoo en alleen elektriciteit van een paar zonnecelletjes. Hij heeft veel races gevaren: the Withbread, de Ostar (2x) etc. Ook de ‘Alone round the world’. Hij kwam 4 dagen te laat bij de start en is als 3e geëindigd. Onderweg kreeg hij een zwaar abces aan zijn elleboog. Hij heeft zichzelf geopereerd met behulp van emails van een dokter. Was kantjeboord. Hij heeft dus echt ‘singlehanded’ moeten varen (lazen we op internet). Viktor komt van de Zwarte Zee en is nu weer solo naar Amerika gevaren.. Hij heeft helemaal geen pech gehad en de boot ziet er uit alsof ze zo van de werf komt na al die mijlen. Hij is getrouwd en heeft een zoon van 37. Viktor is 60 jaar en ziet er uit als begin 50. Hij moet zeilen: ‘You do what you have to do’.
Was een erg interessante en gezellige avond.

Dinsdag 23 juni
The Hamble
We hebben allebei spierpijn: We zijn gisteren naar de supermarkt geweest en hebben daarvoor een uur bergop, bergaf moeten lopen.
Vanmorgen hebben we op internet Viktor Yazykov opgezocht en hij blijkt een zeer bekend figuur te zijn in de zeilerswereld.
We blijven hier nog een dagje liggen.
Naar een watersportzaak geweest en een paar ventilatoren gekocht. Een op een zonnecel in de badkamer en een met een motortje in de kombuis als ik kook. Lex heeft ze al in het dak zitten. Dus een goedbestede dag.

Woensdag 24 juni
Viktor komt even gedag zeggen want wij gaan er weer van tussen. De bedoeling was naar Beaulieu rivier te gaan, maar dat was veel te dichtbij. Het beloofde een mooie zeildag te worden en dus naar Poole (41 mijl). Eerst wat stroom tegen, toen mee. Vooral langs The Needles (punt van Wight) werden we lekker naar buiten gespoeld met 9 knopen. De hele rit backstagwind of voor de wind variabel 3-5 met een behoorlijk onrustige zee. Het was de hele tijd zeilen bijstellen. Later viel de wind weg, hebben de motor bijgezet. Het was wel mijn klungeldag (ik ben normaal al een beetje klungelig). Zeilen stellen krijg ik niet echt onder de knie ondanks de vele wedstrijden die ik gezeild heb. Op groot water, golven, 3 zeilen en wisselende wind blijft het moeilijk voor mij. Heb wel een tijdje gestuurd. Bij het strijken van de zeilen hield ik ‘m niet goed in de wind en bij het zoeken naar een boei zijn we even vastgelopen, ook mijn schuld. Toen we bij het boeienveld kwamen bleken ze privat te zijn. Iemand wees ons een ongebruikte aan. Zag er eg oud en verwaarloosd uit. We hebben onze boot er aan gelegd. Een buurman kwam later met een bootje naar ons en waarschuwde; de boei was niet te vertrouwen. We konden de nieuwe boei naast hem wel gebruiken. Heel aardig. We liggen nu te schommelen; er varen regelmatig boten voorbij, maar het went snel en slaapt vooral goed.

Donderdag 25 juni
Poole
De buurman komt ’s morgens langs: Hij gaat naar de stad. Hebben we nog iets nodig? Nee bedankt maar hij komt vanavond een pilsje drinken.
Verder niet veel meer gedaan dan genoten van de omgeving en gelezen. Als er een motorboot snel voorbijkomt schommelt ons hele huis. Je krijgt er zeebenen van.
Ian (de buurman) is ’s avonds langs geweest voor een biertje en een praatje. Altijd wel weer gezellig iemand aan boord. Hij nodigt ons uit voor een bezoek op zijn boot. Hij woont er op; in de zomer aan een boei en in de winter in de haven. Hij traint mensen op waterscooters en snelle boten. Hij is ook zeilinstructeur en gaat binnenkort 6 weken naar Griekenland om zeilles te geven.
’s Avonds een prachtig vuurwerk op de kant. De weerschijn in het water is ook erg mooi.

Vrijdag 26 juni
Poole
De hele morgen heeft ’t geregend, maar ’s middags scheen de zon. Weer niet veel gedaan behalve lezen. Lex buiten in de kuip en ik binnen lekker op de bank. Het bevalt ons hier eigenlijk wel. We hebben net het bootje opgepompt om naar de buurman te gaan en morgen willen we hiermee naar de kant. Is wel een heel eind. Ik hoop dat ’t motortje ’t blijft doen, want anders wordt ‘t roeien.

Zaterdag 27 juni
Poole
Prachtig weer, op de kant is ‘t 25 graden, op ’t water een stuk frisser. We zijn dus met onze dinghi (bijbootje) naar de kant geweest. 20 minuten varen. Gelukkig niet te veel speedboten want we werden toch wel nat door ’t water wat overkwam. We konden geen plekje vinden voor ons bootje (waar laten al die mensen die aan de boeien liggen hun bijbootje toch?). We kwamen Ian; onze buurman nog tegen en die wees ons een plekje voorbij de vissershaven. Beetje natte poten, maar ging allemaal goed.
Eindje gewandeld over de boulevard en een paar boodschapjes gedaan. Boodschappentassen in een vuilniszak gedaan zodat ze droog bleven. Op de terugweg is ’t motortje een paar keer gestopt, maar iedere keer weer netjes gestart. Zal voor hem ook wel weer even wennen zijn.
’s Avonds bij Ian en Sharon (vriendin van Ian) aan boord geweest. Kregen nog lekkere versgevangen makreel.

Zondag 28 juni
Poole
Morgen zouden we naar Weymouth gaan, maar dat is even uitgesteld. We kregen een SMSje van Jos en Lilian dat zij vandaag op Cowes aan zouden komen. Vroegen waar wij waren.
We hebben nu afgesproken elkaar morgen op Yarmouth te ontmoeten.
‘s Avonds nog een afscheidsborrel met Ian en Sharon. Emailadressen uitgewisseld en telefoonnummers want misschien komen we daar nog even terug als we de rest van Zuid-Engeland hebben gezien.

Maandag 29 juni
Yarmouth
Om 09.30 uur vertrokken. Lex zei gisteravond dat ik de afwas wel onder het varen kon doen. Er zou geen wind staan en de zee zou glad zijn...... Nou, onze boot is weer helemaal gewassen met zout water! Er stond een windkracht 5 (pal op kop) en de branding bij Pool was niet mis. Combinatie van windrichting, wind, rotsen, zandbanken en stroom die naar buiten stond. Later werd ’t wel wat rustiger maar nog steeds de afwas niet gedaan.
Om 12.00 uur (precies op de afgesproken tijd) waren we in Yarmouth. Jos en Lilian stonden al op de steiger. En wie komt daar aangelopen? Tony Steer en zijn vriendin. Tony was vorig jaar in Denemarken op de Mitzi en daar zijn we toen wel een week mee opgetrokken. We moeten dus nog een dag langer blijven liggen om bij hen morgen op bezoek te gaan. Nu kunnen we gerust een vaatje Heineken aanslaan. Staat al in de koelkast.
We gaan straks bij Jos en Lilian een soort van barbecuen. Moet een heel fijn apparaat zijn, kun je gewoon op de boot doen.
Zij hebben een catamaran van 7 meter breed en 12 meter lang, dus ontzettend veel ruimte.

Het verhaaltje is wel een beetje langer geworden deze keer, maar we konden niet eerder op internet.

Heel veel groetjes vanuit een zonnig, warm Yarmouth.