Van Weymouth naar Salcombe

Woensdag 09 juli

’s Avonds voetbal gekeken in een heel leuke kroeg. Het geluid stond uit maar er was een geweldige gitarist/zanger met songs die we allemaal kenden. Ze hadden nog wel een aparte televisiekamer met comfortabele stoelen en geluid aan maar de muziek vonden we veel leuker en het voetbal konden we toch wel volgen. Iedereen was na afloop teleurgesteld.
De oranje leeuw is weer opgeborgen in het vlaggenkastje.

Donderdag 10 juli

’s Morgens vroeg vertrokken, de wind stond niet zoals voorspeld. Met die wind hadden we lekker halve wind kunnen varen, maar hij stond natuurlijk weer op kop. Wel lekker zeilen maar hebben toch moeten kruisen om weer een beetje in de richting van ons doel te komen. Bij de laatste slag kwam de stroom tegen en ging de motor weer bij op het laatste stukje. We hadden als doel Torquay of Dartmouth.
In Torquay zijn we in de gemeentehaven gaan liggen. Kost de helft van de marina. In de havengids stond dat je 2000 pond boete kreeg als je je toilet gebruikt zonder vuilwatertank. Nou die hebben wij niet dus we riskeerden het maar. We zagen de vissen helemaal blij worden als we naar de wc gingen. (geen papier overboord anders valt het wel erg op). De wc van de haven was 5 minuten lopen. Nou, ik zie me al ’s nachts daar 3 keer heen hollen.
Geen wifi.

Vrijdag 11 juli

Met het treintje een rondleiding door de stad. Was niet spectaculair. Uitgestapt in de winkelstraat en wat boodschappen gedaan. ’s Avonds nog wat rondgewandeld.

Zaterdag 12 juli

Hebben de ferry naar Brixham genomen. Deze vaart over de Torbay naar de andere kant. Voor 4 pond heb je met tweeën een retourtje.
We hadden er niet zoveel van verwacht maar is een erg leuke stad. De marina daar heeft wasmachines dus we besloten daarheen te verkassen. Plaats besproken, terug met de ferry en met de boot de baai weer over. We schrokken ons lam van de prijs in de haven: 54 pond (70 euro!). Dat werd snel de was doen en maken dat we wegkomen. En niet eens gratis Wifi.
In Brixham is ook één gemeentesteiger waar klassieke charterboten liggen. We spraken een man die daar lag met een 38 voet motorboot die de volgende morgen wilde vertrekken. Deze plaats was te klein voor ons en verder naar achteren werd het 1 meter diep bij eb. De man van de motorboot was erg geïnteresseerd in onze boot. Hij wilde ook weer overstappen naar een zeilboot. De motorboot was wel erg duur aan brandstof voor langere afstanden. Hij wilde ook ferrocement en had er al veel naar geinformeerd. Lex heeft hem ons kaartje gegeven en een site over ferroboats voor info hierover.
De klassieke boot vooraan kwam terug en had moeite met aanleggen;de wind van de steiger af en 78 ton gewicht. Wij hebben een paar lijnen opgevangen. Zij vertelden dat ze de volgende morgen om 10 uur vertrokken. Nou, dan liggen wij klaar.
Nog naar de top gewandeld en weer omlaag door een woonwijk. Prachtige huizen maar ik zou er niet willen wonen. Wat een geklim iedere keer als je naar je huis wilt. En geen parkeerplaatsen in de straat.

Zondag 13 jul
i
Om 10 uur lagen we voor de steiger en zijn meteen op hun plek gaan liggen. De havenmeester ving onze lijntjes op. Hij vond het prima dat we daar lagen. We kregen ook nog een nacht gratis omdat we al 2 nachten in Torquay hadden gelegen. De havens horen bij elkaar. We liggen hier ook prachtig: in de stad naast een droogvallende haven.
De mensen van de motorboot hebben nog onze boot bekeken en zijn vertrokken. We hebben toen de Anaconda naar achteren gesleept zodat de charterboot nog voor ons kon liggen.
Hebben nog een ‘reddingsoperatie’ gevolgd op de marifoon. Een boot maakte water en de motor was uitgevallen. Ze kwam naast ons te liggen aan de andere kant van de steiger. Die laat zich droogvallen in de haven zodat er gerepareerd kan worden. Er liggen veel schepen aan de kant daar om geverfd of gerepareerd te worden. In Torquay mocht je niet in het water plassen en poepen. Hier werden onderwaterschepen schoongemaakt, geverfd en reparaties uitgevoerd. De haven ligt dan ook vol troep en olie. Ze hebben hier een paar uur per dag om dit te doen, dus verschillende keren eb nodig. Voordeel: de boot hoeft er niet met een kraan uit. Bovendien is daar ook geen plaats voor.
Het was markt. We hebben bijna een kilo verse zalm gekocht. De lekkerste die we ooit gegeten hebben.
De buren achter ons nodigden ons uit op een borrel ’s avonds. Die vertrekken weer morgen. Hebben in hun kuip weer ons Engels op kunnen halen.

Maandag 14 juli

We zwaaien de buren uit. Een paar uur later kwamen ze weer terug. Hun hefkiel ging niet meer omhoog omdat het mechanisme afgebroken was. Lex had nog een oud Tufnol drieschijfsblok liggen dat precies paste en veel sterker was. Hij was helemaal gelukkig. Zij zijn ’s avonds bij ons op de Heineken uit de tap geweest. We moeten alweer aan een nieuw tapje beginnen.

Dinsdag 15 juli

De buurtjes zijn naar de droogvallende haven gegaan om de reparatie uit te voeren. Wij zijn naar Dartmouth gevaren. De rivier opvaren was net zo prachtig als 5 jaar geleden. Nu echter met zon. De steigers zonder verbinding met de kant lagen al behoorlijk vol. Zijn aan dezelfde boei als in 2009 gaan liggen. De Badjar kwam nog even langs om een praatje te maken (jong stel dat een rondje Carieb gaat doen. We hadden ze al ontmoet in Brighton). Ze gaan aan een steiger bij de marine liggen, zij zitten in Nederland bij de marine.
Het is hier idyllisch, we hebben genoten van de omgeving. Naast het zomerhuis van Agatha Christie.
Komt nog een grote boot naast ons liggen. Erg vriendelijke mensen die ons nog toastjes met kaas gaven om die te proberen.

Woensdag 16 juli

’s Morgens weer losgegooid om aan een steiger te gaan liggen bij de stad. We hebben Nederlandse buren: Anne en Pauline. Zij zijn ’s avonds bij ons een pilsje komen pakken. Hij doet geluid in theaters. Zij doet licht. We blijken gezamenlijke kennissen te hebben. Morgen gaan we naar hun boot.

Donderdag 17 juli

Eindelijk de bijboot te water gelaten. Het motortje lekte benzine maar Lex had dit natuurlijk weer zo gefikst. Met de dinghy naar Kingswear (tegenover Dartmouth) gevaren. Is weer hartstikke leuk. De stoomtrein gepakt naar Paington. Erg toeristisch stadje in het midden van de Torbay. Er is een groot strand (was eb) met rood kleverig zand. Zandkastelen bouwen is hier geen probleem. Voor witte zandstranden moet je in Nederland zijn.
Weer prachtig zomerweer. Deze keer doet de ‘Engelse riviera’ zijn naam weer eer aan.
’s Avonds bij Anne en Pauline aan boord. Prachtig groot schip. Er waren ook een paar Engelsen van onze steiger die prachtige verhalen en foto’s hadden van de Carieb. We hebben veel lol gehad. Voor vanavond wordt er een stormwaarschuwing gegeven.
Blijven nog een dagje liggen.

Vrijdag 18 juli

Het weer is omgeslagen en het regent nu. Zijn met de watertaxi naar Dartmouth gegaan. We wisten de supermarkt nog te vinden. Bij het instappen in de watertaxi viel mijn leren shagbuil in het water. Lex kon ‘m nog net uit ’t water halen. De shag was nog droog! Leverde hem wel een geschaafd scheenbeen op.

Zaterdag 19 juli

Anne en Pauline gaan verder. Is zware regen en erg veel wind voorspeld (die tenslotte niet gekomen is).
Wij willen verhuizen naar de steiger bij de stad. Daar mag je liggen als de rondvaartboten weg zijn. Na 5 uur tot kwart voor 9 de volgende morgen. Gelukkig hebben een stel Nederlandse buren ons geholpen bij het wegvaren. Voor ons lag een heel grote boei en achter ons een motorboot. De wind drukte ons tegen de steiger.
Zijn gaan tanken en hebben toen voor de steiger gewacht tot 5 uur. Daar konden we weer water en elektriciteit tanken. We hebben lekker gedoucht, we hadden weer warm water.
De jongen van de haven vertelde dat het onweer, wind en regen 5 mijl verder in het land was losgebarsten met veel wateroverlast. Bij ons weer geen vuiltje aan de lucht.
Nog en eind gewandeld door het prachtige stadje. Was erg druk met mensen aan de haven en langs het water.

Zondag 20 juli

Om 08.30 losgegooid en naar Salcombe gemotord. Weer geen zuchtje wind. Alleen kleine bootjes hadden zeil op. Als het mooi zeilweer was geweest waren we verder gegaan.
We zijn weer in paradijs beland. Salcombe ligt aan een prachtige rivier met alleen boeien. Een jongen van de haven kwam ons tegemoet en leidde ons naar een boei bij het stadje, legde de lijn door het oog van de boei. Altijd lekker zo’n hulp.
Hier liggen strandjes naast de rivier. Het was megadruk met bootjes om ons heen. Er varen ook de hele tijd 2 bootjes heen en weer om mensen naar de overkant te brengen.
We hebben zitten genieten in de kuip van al dat leven om ons heen. Een paar bijna aanvaringen tussen kleine boten, altijd weer leuk om te zien.
Er kwamen een paar wolken (met wind!). Het was behoorlijk schommelen dan met wind tegen stroom. Dan voel je weer dat je op een boot zit. Later weer rustig toen de wind weg was en heerlijk geslapen.

Maandag 21 juli

We zouden met de dinghy naar het stadje gaan, maar Lex had veel last van z’n maag. Dus op de boot gebleven en weer genoten van het uitzicht en alle leven om ons heen. De vakanties zijn hier blijkbaar begonnen.

Dinsdag 22 juli

De Badjar kwam weer voorbij. Ze nemen de tijd voordat ze de golf van Biscaje oversteken. Nu dus met de bijboot naar de kant. Heel mooi stadje. Zitten in een bar te internetten…..

Sorry, nog steeds geen foto’s. Voor indrukken van Zuid-Engeland zie verhaal 2009 op de site.