Van Fecamp naar Cherbourg

Maandag 21 juni 2010 i
Douville Trouville

De buren uitgezwaaid om 10.30 uur want zij hebben een ander doel, misschien komen we elkaar nog tegen. Het was in ieder geval gezellig elkaar te ontmoeten.
Wij hadden als doel Douville/Trouville en zij Honfleur. We kunnen Douville alleen twee uur voor hoog water aanlopen dus dat is rekenen vanaf de vertrektijd.
In het begin alle zeilen bijgezet, maar de wind kakte in en de motor moest bij. Wat een verschil met de laatste dagen! Een kalme zee en later op de dag een zonnetje. Het is ook nooit goed, bij harde wind kunnen we lekker zeilen, maar dan is de zee ruw en bij een mooi zeetje waait ‘t niet genoeg.
We hebben wel een dolfijn gezien!!!!! Een eenzame die een paar keer omhoog sprong naast de boot, dus ze zijn niet bang van onze boot. Dat geeft hoop voor de toekomst. Is natuurlijk te snel om te fotograferen.
We waren iets te vroeg bij de sluis en Lex heeft de boot even op een zandplaat vastgevaren want er was geen wachtsteiger of boei.
De sluis ging snel open en er waren geweldige bolders! Ze stegen mee met ’t water, dus geen geklooi met lossen, strakker trekken of van bolder wisselen. Zal de foto naar Rijkswaterstaat sturen.
We liggen hier tussen grote motorboten aan een steiger aan de kade. Er zijn nog erg weinig toeristen; vooral gepensioneerden die tijd genoeg hebben.

Douville/Trouville zijn twee plaatsjes die gescheiden zijn door een rivier en verbonden met een brug of een watertaxi. Bij eb kun je bijna over de bodem lopen en vaart de taxi natuurlijk niet. Dan leggen ze even een voetbrug uit.
De stadjes hebben mooie vakwerkhuizen, verschillende gezondheidscentra, 2 mooie zandstranden en een groot casino. Het was vroeger een badplaats voor de gegoede Engelsen en Parijzenaars.

Dinsdag 22 juni 2010
Douville Trouville

Naar Trouville gewandeld. paar boodschapjes gedaan en verse vis gekocht. Is duurder dan vlees, maar wel lekker. Was 16,50 euro kwijt voor een pond schoongemaakte dorado. Zal toch eens zelf gaan vissen. Ze zwemmen overal rond de boot.
Lex liep natuurlijk weer naar de zee. Hij is net een zeeschildpad of een krab (wel iets sneller). Hij komt steeds weer bij het water uit, dat ruikt-ie.
Het is prachtig weer. Korte broeken aan. Voor de zekerheid een vest mee, je kunt nooit weten. Het is de laatste tijd zo koud geweest. We zijn een beetje argwanend wat betreft het weer, maar het ziet er echt nu uit als zomer. De vesten niet nodig gehad.

Woensdag 23 juni 2010
St. Vaast la Houghue

‘s Morgens met een prachtig zonnetje en een rustige zee vertrokken naar St. Vaast la Houghue
Stroom mee, dus onderweg een aardige snelheid gehaald. De wind was in het begin te zwak om te zeilen, maar later kon de motor uit. Onderweg nog dicht naar de kust gevaren om Arromanches beter te bekijken. Tijdens de oorlog zijn daar veel militairen geland om ons te bevrijden. Er liggen veel gezonken schepen en Caissons (grote betonnen eilanden).
Het was een zeildag waarvoor je ’t doet! Ik zou dit dagen vol kunnen houden. Prachtige zon, rustige zee, de stilte toen de motor uitging.
Om 19.30 lagen we afgemeerd in St. Vaast la Houghue.

Donderdag 24 juni 2010
St. Vaast la Houghue

Dit was de duurste haven tot nog toe. We raken nog failliet als dat zo doorgaat! Ze zijn hier gemiddeld 40 euro en we hebben nog niet kunnen ankeren of aan een boei kunnen liggen.
Eerst nog een hoop was weggewerkt, nog wat gepoetst en Lex heeft de lijnencollectie weer op orde gebracht. Die was aardig aangetast door de harde wind in Dieppe. Nog wat door het stadje gewandeld. De winkels zijn daar echter gesloten van 12.00 tot 14.00 uur. Later dus nog een poging gedaan.
Er was een prachtige zaak (monsieur Gosselin), een combinatie van supermarkt met exclusieve artikelen en niet echt duur. Ook allerlei hebbedingetjes en een beroemde wijnkelder. Heel mooi om te zien.
St. Vaast stelt niet echt veel voor, is wel beroemd om z’n oesters. Ze zeggen dat je die moet leren eten en –wat eten betreft- ben ik erg leergierig. Ik had al eerder oesters geprobeerd, maar vond er niet veel aan. Ik ben geslaagd voor dit examen! Ze waren klein, maar heerlijk.
Er is een busboot die -afhankelijk van de hoogte van het water- naar een eiland vaart of rijdt. De weg daarheen valt namelijk droog.

Vrijdag 25 juni 2010
Cherbourg

We hoefden pas om 10 uur te vertrekken i.v.m. hoog water en stroming.
Was een vergelijkbare zeiltocht als de dag ervoor. Prachtig weer (een been verbrand), mooi zonnetje en voor ons schip een geweldig windje. Met vol zeil dus en door de stroming hebben we soms meer dan 9 mijl per uur gehaald.
Bij aankomst getankt. Het was eb dus de pompen stonden meters boven het water. Lex heeft de slang laten zakken en ik heb ‘m beneden aangepakt.
Cherbourg is een erg grote haven waar veel Engelsen liggen. Het is hier veel goedkoper dan in Engeland en je bent er zo met de veerboot. Ook is dit een haven die je altijd aan kunt lopen.
In de watersportwinkel heb ik eindelijk een Cobb gekocht. Vond ‘m eigenlijk te duur, maar kreeg er zo’n 50 euro van afgeboden. Een cobb is een soort van barbeque met een deksel er op. Je kunt er van alles mee, barbequen, koken, bakken, wokken en zelf roken. Je kunt de cobb ook gewoon in de kuip zetten want die wordt niet heet van onderen. En als ’t koud wordt ’s avonds heb je nog een kacheltje. Ik moet er natuurlijk wel weer plek voor vinden en dat wordt steeds lastiger.
Naast ons lag een Nederlander die z’n boot (een Contest 44, dus behoorlijk groot) solo naar Ibiza voer. Daar stapt z’n vrouw aan boord.
We hebben Joop uitgenodigd op ’n tapbiertje van Grolsch. Dat is een geweldige uitvinding! Flessen van 2 liter, makkelijk in de koelkast en een los tapje met koolzuurpatronen er bij. Je hoeft de fles ook niet helemaal leeg te drinken want die blijft nog tijden goed in de koeiling.
Joop is een man van 53 die op z’n 40e is getopt met werken. Heeft z’n softwarebedrijf verkocht en kon –heel ruim- gaan rentenieren. Hij zeilt nu veel. Dus Lex en hij hadden weer genoeg gesprekstof.

Zaterdag 26 juni 2010
Cherbourg

Naar de supermarkt geweest. Eindelijk eentje met Nederlandse prijzen! Het boodschappenkarretje dus heel vol en nog losse tassen. We kunnen weer vooruit.
Straks gaan we cobben: spiesjes, speklappen, zalm, aardappeltjes, grote champignons en groente.

De volgende keer vanaf de kanaaleilanden.

We hopen dat jullie ook eindelijk zomer hebben.