Van Salcombe naar Yarmouth

Van Salcombe naar Yarmouth.

Zaterdag 1 augustus
Torquay

Het was een dag om weer te gaan varen volgens de weerstations. Was wel grauw, maar niet al te harde wind en geen opgebouwde golven.
Om 11.00 uur onze boei bevrijd en de zee weer opgegaan. Buiten was het toch te ruw om het grootzeil en bezaan te hijsen dus weer even naar beschut water gevaren.
We hebben heerlijk gezeild. Golven niet te hoog. Ik heb ook nog een tijd gestuurd en het ging me helemaal niet slecht af. Met vlagen 8 knopen snelheid of meer. Wel opletten geblazen want er liggen veel vissersboeitjes (kleine skippieballen die soms de kleur van de zee aangenomen hebben). Daarvan wil je niet de lijn in de schroef krijgen.
Toch volgend jaar een ander stuursysteem. Met wat hogere golven stuur je je lam en de stuurautomaat kan ’t dan niet aan. Wat hardere vlagen zodat we aardig vooruit kwamen. Later viel de wind weg en de motor weer aangezet. Na 30 mijl de Torbay binnengevaren. Zou volgens mij een prachtig gezicht zijn geweest als we wat meer hadden kunnen zien, maar het was nog steeds grijs.
We hoopten aan de steiger bij de kade te kunnen liggen, maar daar moesten we weg omdat er morgen powerbootraces zijn. We wilden niet naar de marina. Lex kon zich nog herinneren dat het toen de duurste haven was van de zuidkust en is nu nog steeds een van de meest prijzige.
De havenmeester van de stad gaf ons een plaats aan een andere boot. Daar hoorden we dat het hier 22 pond kost en de 4e nacht gratis. Helemaal nieuw en alle faciliteiten. Ze hebben hier de ankerplaats uitgediept en steigers gelegd.
Later in de stad ging de zon schijnen en zag ’t er allemaal een stuk vriendelijker uit. Het is een zeer bezig stadje. Erg druk, mooie boulevard en prachtig groen, bloemen en palmbomen. Nu leek het even op de Engelse rivièra. Hier houden wij het wel even uit. Onze buurman blijft hier 2 weken. Dat snap ik nu niet. Heeft een prachtige, dure zeilboot en gaat dan de hele vakantie in de haven liggen. Ga toch varen man!
’s Avonds vuurwerk, maar achter de hoge kade zodat we alleen de raketten konden zien.

Zondag 2 augustus
Torquay

’s Morgens werden de powerboten met een kraan van de kade in het water getakeld. Echte racemonsters en ze produceerden een heel spannend geluid. Die willen we straks wel eens zien varen. We liggen weer eerste rang. Het gebeurt allemaal net voor onze neus.
De boten kwamen bij het racen regelmatig uit het water en soms sloegen ze bijna om. Met 160 km door het water. Ze konden niet op vol vermogen varen vanwege de golven in de baai.
Later boodschappen gedaan in onze mooie wieltjestas. Die was weer overvol want ze hebben hier ook een pondswinkel met veel merkartikelen.
We hebben nog twee truien gekocht en laten bedrukken met de naam van onze boot. Nu lijkt ’t net of we bij elkaar horen. Ze noemen de truien met capuchon hier hoodies. Leuk gevonden.

Maandag 3 augustus
Torquay

Grauw weer. We hebben een paar uur gewandeld en naar de straten bovenop de rotsen geklauterd. Daarna nog even naar de stad geweest. Kwamen natgemiezerd terug. Het is geen mooi weer. De hele maand juli al niet. Wij zijn al blij met 20 graden. Hierbinnen hartstikke knus met de kachel aan in augustus! We blijven nog even liggen. Zo is ’t ook niet lekker varen. Bovendien is de wind te hard en de zee te ruw.

Dinsdag 4 augustus
Torquay

Waar komt al dat water vandaan. Volgens mij is ’t allemaal op voordat ‘t in Nederland aankomt. Voor de middag zou ’t droog zijn, wij dus vroeg op om weer aan de wandel te gaan, maar vanaf gistermiddag is ’t niet droog geweest en zal ’t vandaag ook niet meer worden. We zitten nu zelfs overdag met de kachel aan. Echt herfst. Ook van varen zal er even niks komen, nog steeds te harde wind en varen in de regen is ook niks aan. Bovendien is het zicht erg slecht op zee, ook hier in de baai. Maar we kunnen ’t best volhouden. Er is nu een radioprogramma: Wat doe je als ’t de hele dag regent? Antwoorden van luisteraars: ‘Ik ga op de grond liggen en zing liedjes over de zon’. ‘Er is geen sprake van slecht weer, je draagt de verkeerde kleren’.
Je ziet dat de moed er wel ingehouden wordt en de Engelsen hebben wel humor.
We kunnen ook geen internet ontvangen. Ik ben nu m’n record patience aan het verbeteren.
Toch nog even een eind gewandeld toen ’t een beetje droog was, maar natgeregend. Hele families met kleine kinderen liepen triestig door ’t stadje. Geen strand dit jaar voor hen.

Woensdag 5 augustus
Torquay

Het is droog! En het wordt wel 20 graden vandaag. Is toch idioot dat we blij zijn met 20 graden op 5 augustus. De wind is helemaal weg. Alle toeristen zijn uit hun hol gekropen en het ziet er heel anders uit dan gisteren. We hebben een heel eind gewandeld langs de kust. De stranden zijn daar 3 keer niks. Het grootste ‘strand’ loopt met vloed helemaal onder en wordt niet droog. Bovendien blijft daar veel groene zooi achter. Op het andere strandje staan heel dapper allerlei strandhokken die met hoog water ook natte voeten krijgen. Stranden als in Nederland heb ik hier nog niet gezien.
Morgen in ieder geval vertrekken. Weer naar Portland Harbour.

Donderdag 6 augustus
Portland Harbour

Uitgezwaaid door de buurman hebben we onze plek weer verlaten. We kregen nog een SMSje van Shirlee en John (Amerikanen die we in Amsterdam ontmoet hebben vorig jaar) dat ze nu Frankrijk binnenvaren en of we elkaar nog kunnen ontmoeten. We zullen kijken hoe ’t weer wordt of we dat gaan halen.
9,5 uur gevaren voordat we aan een boei lagen in Portland Harbour. Het was de hele dag bewolkt; het heeft flink geplenst en ’t was ong. 16 graden. Sokken, truien en jassen aan. We hebben toch nog een paar uur lekker gezeild. De zee was heel rustig, behalve rond Portland Bill. Daar zijn Eddies of overfalls (stroomrafelingen die opgezweept worden rond een uitstekende punt van het land). We zijn wat dichter naar de kust gevaren omdat ’t water best rustig was en geen zware wind. Vorige keer zijn we 7 mijl buiten de kust gegaan omdat de zee toen nogal ruw was en door de overfalls grote kans is op brekende golven. Dan moet je daar niet zijn, het is het gevaarlijkste punt van Engeland volgens de pilot (niet van de UK). De golfjes kruisten daar nogal en waren wat onrustig. Je kunt op de kaart precies zien wanneer je uit de race bent (race: enorme versnelling in stroming).
Om kwart voor acht ’s avonds zijn we afgemeerd. Toen werd het droog en de lichtjes op de kant waren prachtig. Zie ook de zonsondergang.
Erg jammer dat deze plas zo commercieel gaat worden. Ze willen er het Olympisch zeilcentrum van Engeland van gaan maken.

Vrijdag 7 augustus
Yarmouth

Vanmorgen om half vijf de wekker gezet en om half zes vetrokken om de stroom mee te hebben bij de Needles op Wight.
De hele dag droog en zonnig. Voorspeld was windkracht 3-4 (eergisteren werd voor vrijdag nog hoogstens 2 voorspeld). Wat heb je nu aan zo’n weerbericht! Nou, die 4 heeft-ie wel gehaald. We hadden regelmatig 5 met vlagen van een dikke 6. Dat was nog eens zeilen! Met vol tuig liepen we boven de 10 knopen op de GPS (met beetje stroom mee). Soms viel de wind even weg.
De zee was nog steeds rustig buiten een paar puntige golfjes rondom een landpunt.
We hadden ook 2,5 knoop stroom mee bij de Needles. De 40 mijl zijn afgelegd in een goeie 6 uur.
Bij de haveningang van Yarmouth werden we alweer verwelkomd door de havenmeester. Hij kende ons nog, want hij wees ons ‘our old place’ aan de steiger. Nou ja, ons bootje ziet er ook wel herkenbaar uit. We waren al bang dat ’t hier overvol zou zijn want ’t is Cowes Week. Een heel beroemde zeilregatta die dateert vanaf begin negentiende eeuw.
Direct ’t bootje weer wat bijpompen en dan naar de kant.

We hoorden dat ’t in Nederland erg warm is. Heb je er last van of verlang je gewoon naar de herfst: kom maar gezellig hierheen......