Van Ramsgate naar Portsmouth

Vrijdag 12 juni
Dover
Gisteravond gezellig geweest met Diana en Wim. De mannen natuurlijk voornamelijk over boten geouwehoerd; ze bleken ook nog veel gezamenlijke kennissen te hebben. Ook Diana kende behoorlijk wat mensen van de Neptunus en de Viking vanwege haar baan bij de haven in Gorichem.
Zij gaan vandaag met de trein naar Londen.
Wij zijn ’s morgens om 9 uur vertrokken richting Dover. Geen wind (2 BF), dus weer gemotord. We hebben daar rode diesel getankt omdat ze in zeehavens geen witte hebben in Engeland. Omdat we een dieselkachel hebben hoeven we maar over een gedeelte van de volledige VAT (BTW) te betalen. We hebben in het kantoor wel een verklaring gekregen bij de rekening zodat we geen problemen krijgen bij de Nederlandse douane. Voor rode diesel krijg je in Nederland een behoorlijke boete.
Dover is ons welbekend. In 2003 waren we daar met de boot van Jan Jonkers. Koos en wij zouden 14 dagen met hem meevaren naar Zuid Engeland. Maar bij het uitvaren van de haven: motor kapot (!!!???). Twee weken in Dover gelegen en een revisiemotor ingebouwd. Lex heeft meegeholpen en veel geleerd van de monteur. De oude motor lag midden op de kuipvloer. Gelukkig was het mooi weer en we hebben ons prima vermaakt. We wilden nog naar Ramsgate maar toen was het zo mistig dat het niet verantwoord was. Ik heb toen m'n eerste oversteek gemaakt van Dover naar Oostende. Niet veel gevaren, wel prima vakantie. We kennen de weg nu in Dover.

Zaterdag 13 juni
Eastbourne
Om 7 uur vertrokken richting Eastbourne, 45 mijl. (Weer 2 BF) Na ong. 10 mijl kwam er een snelle boot van de firerange control naast ons varen met de mededeling dat we ter hoogte van Dungenes 5 mijl uit de kust moesten blijven i.v.m. schietoefeningen.
Voorbij Dungenes hebben we de motor uitgezet en alle zeilen bij. Niet snel, wel heel ontspannen. Om 15.00 afgemeerd in de haven na eerst door een sluisje gegaan te zijn.
De haven is heel groot en heel nieuw. Het zijn verschillende havens door bruggetjes gescheiden. De havens worden ook steeds duurder hoe verder we komen en met onze diepgang wordt ankeren of aan boeien liggen toch moeilijker.
Rondom de haven zijn appartementen gebouwd in allerlei stijlen. Daar omheen nog verschillende nieuwe wijken. Alles nieuw, niet ouder dan 16 jaar.
Naast ons heeft een grote zeilboot afgemeerd met een hele groep jongeren. Hebben nog gezellig gekletst met de schipper, een heel jonge man nog. Iedere week een andere groep moeilijke pubers lijkt me echt vermoeiend; hij heeft er zware weken bij, en je kunt ze niet overboord gooien hè?

Zondag 14 juni
Brighton.
We zouden om 6 uur vertrekken, maar toen we om 5 uur even naar buiten keken en de zware regen zagen hebben we ons nog even omgedraaid.
Om 9 uur vertrokken toen ’t droog was. De stroom zouden we dan wel tegen hebben, maar die is hier niet zo sterk.
We hebben gezeild. Er was weer niet veel wind en tegen. Hebben een paar slagen gemaakt (overstag gegaan). Toen de snelheid onder de 3 knopen (wandelsnelheid) kwam hebben we de motor weer bijgezet en later weer de zeilen op. Wel lekker relaxed, kabbelend water om ons heen, alleen een paar zeilbootjes en mooi zonnetje.
Om 14.30 uur afgemeerd in Brighton. Dat was 6,8 km per uur. Een flinke wandelaar houdt ons bij.
De omgeving verkend. Er was een klein vlooienmarktje, weer winkeltjes natuurlijk en toen naar de supermarkt! Een heel grote, helemaal niet duur (behalve de koffie), hele maaltijden voor 1 pond of 1,5 . Bestellen via internet en thuis laten bezorgen natuurlijk, maar ook kassa’s waar je zelf af kunt rekenen. Dan hoeft er helemaal geen personeel meer aan te pas te komen. Open 24 uur, 7 dagen in de week. Maar onze maestrokaart pikte-ie niet. Waar zijn de gezellige buurtwinkeltjes gebleven?
Komen we terug in onze haven (de grootste van Engeland) zien we meteen tussen al die honderden boten onze vlag wapperen. Die vinden we altijd meteen terug. Bij een tweemaster mag je namelijk de vlag op de 2e mast of tussen de masten voeren. Vorig jaar in Denemarken kregen we nog commentaar dat onze vlag hoger hing dan de Deense op de haven en dat hoorde niet.... Er is een hele vlaggencode op het water. Bij zonsondergang moet je ´m binnen halen (doen we niet) en als de eigenaar van boord is, waar je gastenvlaggetje (de vlag van het land waar je op dat moment bent) moet hangen, etc. In Engeland is het nog erger, daar zijn zelfs verschillende maritieme vlaggen die niet zomaar iedereen mag voeren.
Nog steeds zomer in de kuip en leuke buren. Je hebt hier in Engeland meteen contact. Naast ons een grote Benetau die recht uit de Carieb kwam en de mannen waren de boot aan het poetsen. Aan de andere kant ook een niet zo’n kleine Beneteau met een heel aardige buurman, Jeff, die ons mooie plekjes in de omgeving aanwees op de kaart en de veilige anker- en boeienplekjes aanwees in de rivierendelta van Chichester. Weer een andere buurman kwam met een folder van Littlehamptom waar hij net vandaan kwam. Heel enthousiast. Lex wilde daar niet heen; de laatste keer dat hij daar was (in de tachtiger jaren) heeft hij daar met z’n mast vastgebonden aan de kade in de modder gelegen. Vastgebonden omdat de boot anders op haar kant viel. Maar intussen is er veel veranderd en kunnen er ook diepere schepen veilig liggen. Wel goed rekening houden met ’t tij, anders loop je nog vast en val je op je kant (kunnen we mooi de boot aan de onderkant poetsen).

Maandag 15 juni
Brighton
Met een kleine elektrische tram (de enige nog ter wereld vanaf 1983, wat zijn er toch veel records in Engeland!) langs de zee naar de pier gegaan. Er waren er twee, de oude was al een tijd gesloten. Ze waren geld aan het verzamelen voor de renovatie en de pier was afgebroken voor ’t publiek omdat-ie onveilig was. Toen is-ie afgebrand. Waarschijnlijk door een vuurpijl. Nu staat er nog een geraamte, maar de inwoners van Brighton willen hun oude pier graag terug.
De andere pier is een grote kermis met attracties, gokhallen, restaurantjes en kleine sieradenwinkeltjes.
Brighton is altijd een chique badplaats geweest. Dat is nog altijd te zien aan de gebouwen. Doet me ook denken aan oude romans van Agatha Christie.
Daarna door de lanes gewandeld. Heel kleine straatjes waar geen auto door kan (lijkt een beetje op de Uilenburg). Weer winkeltjes met kleren, sieraden, toeristenspul etc. Hier wil ik in het hoogseizoen niet zijn.
Het gaat onverwacht hard waaien. Morgen Littlehampton als de zee niet te hoog wordt. Dan is de aanloop niet veilig genoeg.

Dinsdag 16 juni
Littlehampton
12.30 uur vertrokken naar Littlehampton. Stroom tegen, maar we moeten met hoog water daar zijn om over de bar (drempel van zand voor de haven) te kunnen.
Was prachtig zeilweer, we zaten te genieten en een beetje uit te kijken voor bootjes, boeien en vissersvlaggetjes.
Het ging steeds harder waaien en we gingen steeds schuiner. Toen opeens een klap! De ophanging van de blokken van de schoot aan het einde van de giek afgebroken. Lex heeft –na even worstelen met de giek- een stropje gemaakt van touw aan het einde vastgebonden en daar de blokken weer aangehangen. Dat kan niet meer gemaakt worden deze vakantie, maar met het stroptouw zullen we het wel redden.
Het stroomde hard toen wij binnenliepen. Bij afgaand water kan het daar tot 6 mijl stromen (dan kun je niet meer remmen). De Arun is de snelst stromende rivier van Engeland.
We hadden een mooi plekje aan de steiger bij de kade midden in het stadje.
Litltehampton is een klein, bij het volk geliefd badplaatsje met een (weer) permanente kermis en gokhal. Daar is nu nog niks te doen en dus gesloten. We hebben voor 2 nachten besproken.

Woensdag 17 juni
Littlehampton
Door het stadje gewandeld en naar het strand. Nog een groot visnet gekocht om Lex z’n petten uit ’t water te vissen (die waaien nogal eens af).

Donderdag 18 juni
Gosport (klein plaatsje tegen Portsmouth aan)
’s Morgens om 8 uur vertrokken. Twee boten die naast ons lagen maakten tegelijk los en voeren ook weg.
Weer mooi zeilweer, maar het ging harder waaien en een schoot liet los. Lex weer naar voren met lifeline. Even later scheurde ons voorzeil helemaal uit bij een sterke windvlaag. Die hebben we toen maar ingerold. We worden wel weer door pech achtervolgd, maar het kan gelukkig weer snel opgelost worden. We hebben in de haven een zeilmaker gebeld en die komt ’t zeil vrijdagmorgen ophalen en brengt ’t dezelfde dag terug.

Vrijdag 19 juni
Gosport
We hopen morgen naar de Round the islandrace op Wight te kunnen gaan kijken. Dat is een wedstrijd waar ongeveer 1900 boten aan meedoen met om en nabij 16.000 zeilers aan boord. De voorbereidingen hier in de haven zijn al in volle gang en er komen grote wedstrijdboten binnenvaren.
Afhankelijk van wanneer het zeil terugkomt gaan we vandaag of morgen een ankerplekje zoeken bij Wight om het spektakel voorbij te zien scheuren.

Tot de volgende keer. De reacties op de site waren weer erg leuk